ᨩ᩠ᩅᩫ᩵
ภาษาเขิน
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡ɕoː˨˨/
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ชั่ว, ภาษาคำเมือง ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่), ภาษาลาว ຊົ່ວ (ซ็่ว), ภาษาไทใหญ่ ၸူဝ်ႈ (จู้ว)
คำนาม
[แก้ไข]ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่)
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่) (คำอาการนาม ᨣ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᨩ᩠ᩅᩫ᩵)
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]เทียบภาษาจีนยุคกลาง 錯 (MC tshuH, “ผิด; เลว”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ชั่ว, ภาษาคำเมือง ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่), ภาษาลาว ຊົ່ວ (ซ็่ว), ภาษาไทลื้อ ᦷᦌᧈ (โซ่)
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่) (คำอาการนาม ᨣ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᨩ᩠ᩅᩫ᩵)
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ชั่ว, ภาษาเขิน ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่), ภาษาลาว ຊົ່ວ (ซ็่ว), ภาษาไทลื้อ ᦷᦋᧈ (โช่), ภาษาไทใหญ่ ၸူဝ်ႈ (จู้ว)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡ɕua˦˨/
คำนาม
[แก้ไข]ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่)
อ้างอิง
[แก้ไข]- พจนานุกรมภาษาล้านนา = The Lanna dictionary (พิมพ์ครั้งที่ 2). (พ.ศ. 2550). เชียงใหม่: สถาบันภาษา ศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.