hawj

ภาษาจ้วง

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *haɰꟲ, จากภาษาจีนยุคกลาง 許 (MC xjoX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ให้, ภาษาคำเมือง ᩉᩨ᩶ (หื้), ภาษาลาว ໃຫ້ (ให้), ภาษาไทลื้อ ᦠᦹᧉ (หื้), ภาษาไทดำ ꪻꪬ꫁ (ให้), ภาษาไทใหญ่ ႁႂ်ႈ (ให้), ภาษาไทใต้คง ᥞᥬᥲ (ให้) หรือ ᥞᥫᥲ (เห้อ̂), ภาษาอ่ายตน ꩭၞ် (ให), ภาษาอาหม 𑜑𑜧 (หว์), ภาษาปู้อี haec

การออกเสียง

(จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /haɯ˥/

• เลขวรรณยุกต์: haw³
• การแบ่งพยางค์: hawj
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): ใฮ^ตรี

คำกริยา

hawj (อักขรวิธีปี 1957–1982 həɯзหมวดหมู่:หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาจ้วงหมวดหมู่:หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาจ้วง/l)

1. ให้