Boz sincap

Boz sincap
Korunma durumu
	; Asgari endişe altında (IUCN 2.3)
Biyolojik sınıflandırma
Âlem:	Animalia;
Şube:	Chordata;
Alt şube:	Vertebrata;
İnfa şube:	Gnathostomata;
Sınıf:	Mammalia;
Takım:	Rodentia ; (Kemiriciler);
Familya:	Sciuridae ; (Sincapgiller);
Cins:	Sciurus;
Tür:	S.carolinensis;
Alt tür:	S. c. carolinensis S. c. extimus; S. c. fuliginosus; S. c. hypophaeus; S. c. pennsylvanicus; ;
İkili adlandırma
	Sciurus carolinensis; Gmelin, 1758
	; Kırmızı renkte yaşadıkları yer gösterilir
Sinonimler
	Neosciurus carolinensis; S. pennsylvanica; S. hiemalis; S. leucotis; S. fulginosus; S. migratorius;

Özellikle Kuzey Amerika dışında sadece gri sincap olarak da bilinen boz sincap (Sciurus carolinensis), Sciurus cinsinden bir ağaç sincabıdır. Anavatanı Kuzey Amerika'nın doğusu olup, buradaki en muhteşem ve ekolojik açıdan en önemli doğal orman yenileyicisidir.^[2]^[3] Dünyanın belirli yerlerine yaygın olarak getirilen doğu gri sincabı, özellikle Avrupa'da istilacı bir tür olarak kabul edilmektedir.

Avrupa'da Sciurus carolinensis, 2016 yılından bu yana Avrupa Birliği'ni ilgilendiren İstilacı Yabancı Türler listesine (Birlik listesi) dâhil edilmiştir.^[4] Bu, bu türün Avrupa Birliği'nin tamamında ithal edilemeyeceği, yetiştirilemeyeceği, taşınamayacağı, ticarileştirilemeyeceği veya kasıtlı olarak çevreye salınamayacağı anlamına gelir.^[5]

Dağılım[değiştir | kaynağı değiştir]

Sciurus carolinensis, Amerika Birleşik Devletleri'nin doğu ve orta batı bölgeleri ile Kanada'nın orta eyaletlerinin güney kısımlarına özgüdür. 1800'lerin ortalarında Amerika Birleşik Devletleri'nin orta batısındaki nüfus "gerçekten şaşırtıcı" olarak tanımlanıyordu, ancak avcılık ve ormansızlaşma yoluyla habitat tahribatı, hayvanın 1900 yılına kadar Illinois'de neredeyse hiç bulunmadığı noktaya kadar ciddi nüfus azalmalarına neden oldu.^[6]

Boz sincabın doğal yayılış alanı, bazen karıştırıldığı tilki sincabı (Sciurus niger) ile örtüşmektedir, ancak tilki sincabının yayılış alanının çekirdeği biraz daha batıdadır. Boz sincap, New Brunswick'ten güneybatı Quebec'e ve güney Ontario boyunca artı güney Manitoba'da, güneyde Doğu Teksas ve Florida'ya kadar bulunur.^[7] Nova Scotia'da üreyen boz sincapları bulunur, ancak bu popülasyonun tanıtılıp tanıtılmadığı veya doğal menzil genişlemesinden kaynaklanıp kaynaklanmadığı bilinmemektedir.^[8]

Üretken ve uyum sağlayabilen bir tür olan boz sincap, Amerika Birleşik Devletleri'nin batısındaki çeşitli bölgelere de getirilmiş ve bu bölgelerde gelişmiştir. 1966 yılında bu sincap, Batı Kanada'daki Vancouver Adası'nın Metchosin bölgesine getirilmiş ve buradan geniş bir alana yayılmıştır. Oldukça istilacı oldukları ve hem yerel ekosistem hem de yerli sincap olan Amerikan kızıl sincabı için bir tehdit oluşturdukları düşünülmektedir.^[9]

Denizaşırı ülkelerde, Avrupa'daki boz sincaplar endişe kaynağıdır çünkü oradaki yerli sincapların bazılarının yerini almışlardır. İrlanda,^[10] İngiltere, İtalya, Güney Afrika ve Avustralya'ya (1973'te nesli tükenmiştir) sokulmuştur.^[7]

İrlanda'da, aynı zamanda kırmızı renkli olan yerli sincap - Avrasya kızıl sincabı S. vulgaris - ülkenin güneyinde ve batısında hâlâ yaygın olmasına rağmen, bazı doğu ilçelerinde yerinden edilmiştir.^[11] Boz sincap da Britanya'da istilacı bir türdür; ülke genelinde yayılmış ve kızıl sincabı büyük ölçüde yerinden etmiştir.^[12] İtalya'da böyle bir yer değiştirmenin gerçekleşmesi endişe vericidir, çünkü boz sincaplar Avrupa anakarasının diğer bölgelerine yayılabilir.^[12]^[13]

Resimler[değiştir | kaynağı değiştir]

Ağacın üstünde bir boz sincap
Albino boz sincap
Patates kızartması yiyen bir boz sincap

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ De Abreu-Jr, Edson Fiedler; Pavan, Silvia E.; Tsuchiya, Mirian T. N.; Wilson, Don E.; Percequillo, Alexandre R.; Maldonado, Jesús E. (2020). "Museomics of tree squirrels: A dense taxon sampling of mitogenomes reveals hidden diversity, phenotypic convergence, and the need of a taxonomic overhaul". BMC Evolutionary Biology. 20 (1): 77. Bibcode:2020BMCEE..20...77D. doi:10.1186/s12862-020-01639-y. PMC 7320592 $2. PMID 32590930. Geçersiz |doi-access=free (yardım)
^ Goheen, Jacob R.; Swihart, Robert K. (2003). "Food-hoarding behavior of gray squirrels and North American red squirrels in the central hardwoods region: Implications for forest regeneration". Canadian Journal of Zoology. 81 (9): 1636–1639. doi:10.1139/z03-143.
^ Steele MA, Hadj-Chikh LZ, Hazeltine J (1996). "Caching and Feeding Decisions by Sciurus carolinensis: Responses to Weevil-Infested Acorns". Journal of Mammalogy. 77 (2): 305–314. doi:10.2307/1382802. JSTOR 1382802. Geçersiz |doi-access=free (yardım)
^ Şablon:Cite EU regulation
^ Şablon:Cite EU regulation
^ Evensen, Dave (Fall 2023). "The squirrel experiment" (PDF). The Quadrangle. University of Illinois, College of Liberal Arts & Sciences. ss. 26–27. 29 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 7 Temmuz 2024.
^ ^a ^b Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; iucn status 19 November 2021 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
^ Huynh HM, Williams GR, McAlpine DF, Thorington RW (December 1, 2010). "Establishment of the Eastern Gray Squirrel (Sciurus carolinensis) in Nova Scotia, Canada". Northeastern Naturalist. United States: Eagle Hill Institute. 17 (4): 673–677. doi:10.1656/045.017.0414.
^ "Alien Species Alert!" (PDF). Vancouver Island Region Wildlife. Canada: Ministry of Environment and Climate Change Strategy. December 22, 2009. 4 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: September 19, 2023.
^ McGoldrick M, Rochford J (2009). "Recent range expansion by the Grey Squirrel (Sciurus carolinensis Gmelin 1788)". Irish Naturalists' Journal. 30 (1): 24–28. JSTOR 20764520.
^ Carey M, Hamilton G, Poole A, Lawton C (2007). The Irish Squirrel Survey. Dublin, Ireland: COFORD, National Council for Forest Research and Development. ISBN 978-1-902696-60-7.
^ ^a ^b "The Threat". European Squirrel Initiative. Suffolk, England. 6 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: October 6, 2023.
^ "Summary (of Bertolino S., Lurz. P.W.W., Rushton S.P. 2006, DIVAPRA Entomology & Zoology)". Europeansquirrelinitiative.org. 20 January 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 June 2010.

[1] De Abreu-Jr, Edson Fiedler; Pavan, Silvia E.; Tsuchiya, Mirian T. N.; Wilson, Don E.; Percequillo, Alexandre R.; Maldonado, Jesús E. (2020). "Museomics of tree squirrels: A dense taxon sampling of mitogenomes reveals hidden diversity, phenotypic convergence, and the need of a taxonomic overhaul". BMC Evolutionary Biology. 20 (1): 77. Bibcode:2020BMCEE..20...77D. doi:10.1186/s12862-020-01639-y. PMC 7320592 $2. PMID 32590930. Geçersiz |doi-access=free (yardım)

[2] Goheen, Jacob R.; Swihart, Robert K. (2003). "Food-hoarding behavior of gray squirrels and North American red squirrels in the central hardwoods region: Implications for forest regeneration". Canadian Journal of Zoology. 81 (9): 1636–1639. doi:10.1139/z03-143.

[3] Steele MA, Hadj-Chikh LZ, Hazeltine J (1996). "Caching and Feeding Decisions by Sciurus carolinensis: Responses to Weevil-Infested Acorns". Journal of Mammalogy. 77 (2): 305–314. doi:10.2307/1382802. JSTOR 1382802. Geçersiz |doi-access=free (yardım)

[4] Şablon:Cite EU regulation

[5] Şablon:Cite EU regulation

[:1-6] Evensen, Dave (Fall 2023). "The squirrel experiment" (PDF). The Quadrangle. University of Illinois, College of Liberal Arts & Sciences. ss. 26–27. 29 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 7 Temmuz 2024.

[iucn_status_19_November_2021-7] Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; iucn status 19 November 2021 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)

[8] Huynh HM, Williams GR, McAlpine DF, Thorington RW (December 1, 2010). "Establishment of the Eastern Gray Squirrel (Sciurus carolinensis) in Nova Scotia, Canada". Northeastern Naturalist. United States: Eagle Hill Institute. 17 (4): 673–677. doi:10.1656/045.017.0414.

[9] "Alien Species Alert!" (PDF). Vancouver Island Region Wildlife. Canada: Ministry of Environment and Climate Change Strategy. December 22, 2009. 4 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: September 19, 2023.

[10] McGoldrick M, Rochford J (2009). "Recent range expansion by the Grey Squirrel (Sciurus carolinensis Gmelin 1788)". Irish Naturalists' Journal. 30 (1): 24–28. JSTOR 20764520.

[11] Carey M, Hamilton G, Poole A, Lawton C (2007). The Irish Squirrel Survey. Dublin, Ireland: COFORD, National Council for Forest Research and Development. ISBN 978-1-902696-60-7.

[:0-12] "The Threat". European Squirrel Initiative. Suffolk, England. 6 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: October 6, 2023.

[13] "Summary (of Bertolino S., Lurz. P.W.W., Rushton S.P. 2006, DIVAPRA Entomology & Zoology)". Europeansquirrelinitiative.org. 20 January 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 June 2010.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]