İçeriğe atla

öfke

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[değiştir]

Köken

[değiştir]
Osmanlı Türkçesi اوفكه(öfke) sözcüğünden devralındı.

Söyleniş

[değiştir]

öfke (belirtme hâli öfkeyi, çoğulu öfkeler) öfke -si

  1. engelleme, incinme veya gözdağı karşısında gösterilen saldırganlık tepkisi, hışım, hiddet, kızgınlık
    Fahri'nin gözlerinde karanlık bir ifade var, umutsuzluk, öfke karışımı bir şey. — A. Ümit

Çekimleme

[değiştir]

Atasözleri

[değiştir]

Deyimler

[değiştir]

Kelime birliktelikleri

[değiştir]

Türetilmiş kavramlar

[değiştir]

Çeviriler

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]

Çağatayca

[değiştir]
  1. hışım

Eski Türkçe

[değiştir]
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. öfke

Kaynakça

[değiştir]
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.