önler

Türkçe

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /øn.ˈɫeɾ/
• Heceleme: ön‧ler

Köken 1

ön + -ler

Ad

önler

1. ön (ad) sözcüğünün yalın çoğul çekimi

Zıt anlamlılar

• arkalar

Eylem

önler

1. önlemek (eylem) sözcüğünün bildirme kipi geniş zaman basit üçüncü tekil şahıs olumlu çekimi

Zıt anlamlılar

• önlemez

Türetilmiş kavramlar

• önler önlemez