Aller au contenu

franc

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : Franc.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje vî francike « Frank » (Franc, mimbe po peupe do minme no), dandjreus di tayon-bodje vî vî tîxhon * frankô, frakkōn (lance).

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin franc francs
femrin atribut franke frankes
femrin epitete
(todi padvant)
franke frankès

franc omrin

  1. ki dit çou k’ i pinse platezak.
    • Soeyoz franc avou mi.
    • Li monde m' invite et dji lyi soreye
      D' on cour tot franc, tot enondéMartin Lejeune, Bultén del Societé d' Lidje, "Dj’a dîh-ût ans", tome 43, p. 143 (fråze rifondowe).
    • Åtoû d’ leye, li ci k’ est trop franc,
      Fåt ki piede si latén, c’ est vraiyJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.10, “A l’Mouse” (fråze rifondowe).
  2. coraedjeus.
    • -Neni si vos pinsêyes
      Viè l' franc houyeu s' tournént…
      -Mins si, dmwin, les houyeus
      E fond vs dihåmonéntMartin Lejeune, "Tot riv’nant dè beûr" (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. franc come Batisse, franc come on tigneus

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :