Aller au contenu

séndje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje latén « simius » (minme sinse); (tchuze d’ ene sorwalonde come rifondowe).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
séndje séndjes

séndje omrin

  1. (no d’ biesse ås tetes) biesse-ås-tetes ki rote sovint so ses deus pates di drî, et grimper ås åbes, et ki rshonne ås djins dins sacwants d’ ses cdujhances.

Ratourneures

[candjî]

Parintaedje

[candjî]

(minme sourdant etimolodjike)

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Dizotrins mots

[candjî]

Omofoneye possibe

[candjî]
  • /set͡ʃ/ sai dj’
  • /siːt͡ʃ/ sidje

Pwaire minimom

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E200, E203

Ratournaedjes

[candjî]
biesse-ås-tetes ki pout roter so ses deus pates di drî, et rshonner ås djins Loukîz a : mårticot

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike séndje so Wikipedia

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
séndje séndjes

séndje omrin

  1. séndje.
    • Lès oûsses èt l’séndje. — Fåve da Henri Pétrez, Les Cahiers Wallons, 1955,  9, p. 137.

Parintaedje

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Coûtchant, w. do Mitan