Մալաթիայի գավառ

Գավառ
Մալաթիա
Վարչական տարածք	Արևմտյան Հայաստան
Վիլայեթ	Խարբերդի վիլայեթԽարբերդի վիլայեթ
Այլ անվանումներ	Մալադիե, Մելիտինե, Նոր Մալաթիա
Պաշտոնական լեզու	Հայերեն
Ազգային կազմ	Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)
Կրոնական կազմ	Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)
Տեղաբնականուն	Մալաթիացի
Ժամային գոտի	UTC+3

Մալաթիա, գավառ Արևմտյան Հայաստանում, Խարբերդի վիլայեթում։ Վարչական կենտրոնը Մալաթիա քաղաքն է։ Գտնվում է վիլայեթի հարավարևմտյան մասում։

Աշխարհագրություն

Գավառը հարավ-արևմուտքից սահմանակից է Ադանայի վիլայեթի Մարաշի գավառին, հյուսիսից՝ Խարբերդի վիլայեթի Խարբերդի գավառին, արևելքից ու հարավ-արևելքից՝ Դիարբեքիրի վիլայեթի Արղանամադեն և Դիարբեքիր գավառներին։

Կլիմա

Ուներ խիստ ցրտաշունչ ձմեռ։

Պատմություն

Թուրքական աղբյուրենրի համաձայն գավառը XVI-XVII դարերում մտնում էր Մարաշի նահանգի մեջ և ուներ գերազանցապես հայ բնակչություն։ 1915 թվականի Մեծ եղեռնին զոհ գնաց 23 000 հայ։ Ըստ թուրքական նվազեցված տվյալների տարագրվել է 11 323 հայ։

Բնակչություն

Մինչև 1915 թվականը Մալաթիան ուներ 35-36 000 հայ բնակիչ։

Տնտեսություն

Մալաթիան համարվում էր վիլայեթի գյուղմթերքներով ամենահարուսստ գավառը։ Կային թթի, ծիրանի, խնձորի, տանձի և սև սալորի ընտիր տեսակներ։ Արտասահման արտահանում էին չիր և բամբակ։ Միայն 1870-ականներին 10 000 ոսկու արժողությամբ բամբակ է արտահանվել Եվրոպա։

1860 թվականից սկսած սկսել են մշակել հաշիշ և նրա ընտիր տեսակներից մեկը արտահանում էին արտասահման։

Վարչական բաժանում

XIX դարի 70-ական թվականներին ուներ 5 գավառակ.

• Աղջադաղ (Աղճատաղ)
• Բեհեսնիի (Բեհսեն, Պեհսեն)
• Հասանմսուր (Հյուսնի Մանսուր)
• Մալաթիա
• Քյախթա (Կարկառ)

Տես նաև

• Խարբերդի նահանգի հայաբնակ բնակավայրեր

Աղբյուրներ

• «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
• Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն