Przejdź do zawartości

Dwór Czarne w Jeleniej Górze: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m ujednolicam zapis daty dostępu w szablonie cytowania
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 9: Linia 9:
|miejscowość = [[Czarne (Jelenia Góra)|Czarne]], [[Jelenia Góra]]
|miejscowość = [[Czarne (Jelenia Góra)|Czarne]], [[Jelenia Góra]]
|adres = ul. Strumykowa 2
|adres = ul. Strumykowa 2
|typ budynku = [[Dwór]]
|typ budynku = [[dwór (budynek)|Dwór]]
|styl architektoniczny =
|styl architektoniczny =
|architekt =
|architekt =
Linia 23: Linia 23:
|odbudowano =
|odbudowano =
|pierwszy właściciel = Caspar Schoff
|pierwszy właściciel = Caspar Schoff
|kolejni właściciele = [[Schaffgotschowie]], Gregorius von Kahlen, Friedrich von Nimptsch, Ernst von Nimptsch, [[Jelenia Góra]], Weidner, Marz, Rahm
|kolejni właściciele = [[Schaffgotschowie]], Gregorius von Kahlen, Friedrich von Nimptsch, Ernst von Nimptsch, [[Jelenia Góra]], Weidner, Marz, Rahm
|właściciel = Fundacja Kultury ekologicznej
|właściciel = Fundacja Kultury ekologicznej
|plan budynku =
|plan budynku =
Linia 31: Linia 31:
|www =
|www =
}}
}}
'''Dwór Czarne w Jeleniej Górze''' – wybudowany w [[1559]] r. w dawnej wsi podmiejskiej [[Czarne (Jelenia Góra)|Czarne]], włączonej do [[Jelenia Góra|Jeleniej Góry]] w 1973 r., położony w dolinie potoku Pijawnika.
'''Dwór Czarne w Jeleniej Górze''' – zabytkowy [[dwór (budynek)|dwór]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://nid.pl/zasoby/rejestr-zabytkow-zasoby/ |tytuł = Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków, woj. dolnośląskie |autor = NID |opublikowany = nid.pl |data = 2023-06-30 |język = pl |data dostępu = 2023-07-19}}</ref> wybudowany w [[1559]] r. w dawnej wsi podmiejskiej [[Czarne (Jelenia Góra)|Czarne]], włączonej do [[Jelenia Góra|Jeleniej Góry]] w 1973 r., położony w dolinie potoku Pijawnika.


== Historia ==
== Historia ==
Caspar Schoff w 1559 r. rozpoczął budowę murowanego dworu, kamiennego, piętrowego z [[dziedziniec|dziedzińcem]], otoczonego [[Mur obronny|murami obronnymi]] i wieżą bramną, wysuniętą przed lico murów obwodowych{{r|łucz}}. Całość została otoczona nawodnioną [[fosa|fosą]]. Po [[Schaffgotschowie|Schaffgotschach]] dwór przejął w 1584 r. [[Gregorius von Kahlen]]. W 1606 r. właścicielem Czarnego został [[Friedrich von Nimptsch]] z [[Sokołowiec|Sokołowca]]. W lipcu 1623 r. we dworze wybuchł pożar{{r|łucz}}. Z 1656 r. pochodzi wiadomość, że [[Ernst von Nimptsch]] ukończył budowę i rozbudowę dworu, który uzyskał kształt zbliżony do obecnego{{r|łucz}}.
Caspar Schoff w 1559 r. rozpoczął budowę murowanego dworu, kamiennego, piętrowego z [[dziedziniec|dziedzińcem]], otoczonego [[Mur obronny|murami obronnymi]] i wieżą bramną, wysuniętą przed lico murów obwodowych{{r|łucz}}. Całość została otoczona nawodnioną [[fosa|fosą]]. Po [[Schaffgotschowie|Schaffgotschach]] dwór przejął w 1584 r. [[Gregorius von Kahlen]]. W 1606 r. właścicielem Czarnego został [[Friedrich von Nimptsch]] z [[Sokołowiec|Sokołowca]]. W lipcu 1623 r. we dworze wybuchł pożar{{r|łucz}}. Z 1656 r. pochodzi wiadomość, że [[Ernst von Nimptsch]] ukończył budowę i rozbudowę dworu, który uzyskał kształt zbliżony do obecnego{{r|łucz}}.


Prace remontowe prowadzone w latach 20. XVIII w. spowodowały likwidację [[Architektura renesansu|renesansowych]] [[Szczyt (budownictwo)|szczytów]]{{r|łucz}}. W 1679 r. Ernst von Nimptsch sprzedał majątek [[Czarne (Jelenia Góra)|Czarne]] miastu [[Jelenia Góra]]. W 1718 r. spłonęły bliżej nieopisane części zamku, które zdaniem Scholzego zostały odbudowane. Wtedy wieża otrzymała [[barokowy hełm]] znany z ryciny, a do skrzydła wschodniego dobudowano równoległy budynek o tej samej wysokości{{r|łucz}}. Około 1885 r. nastąpiła przebudowa i modernizacja dworu; zredukowano bryłę o skrzydło wschodnie i rozebrano [[ściany szczytowe]], a dachy otrzymały dzisiejszy wygląd [[Dach dwuspadowy|dwuspadowy]]{{r|łucz}}. Do przełomu wieku dzierżawcami majątku byli panowie Weidner i Marz. Od 1921 do 1945 r. mieszkała tu rodzina Rahm. W latach 1983-1987 przeprowadzono remont i rewaloryzację dworu{{r|łucz}}. Obecnie obiekt użytkowany jest przez [[Fundacja Kultury ekologicznej|Fundację Kultury Ekologicznej]].
Prace remontowe prowadzone w latach 20. XVIII w. spowodowały likwidację [[Architektura renesansu|renesansowych]] [[Szczyt (architektura)|szczytów]]{{r|łucz}}. W 1679 r. Ernst von Nimptsch sprzedał majątek [[Czarne (Jelenia Góra)|Czarne]] miastu [[Jelenia Góra]]. W 1718 r. spłonęły bliżej nieopisane części zamku, które zdaniem Scholzego zostały odbudowane. Wtedy wieża otrzymała [[barokowy hełm]] znany z ryciny, a do skrzydła wschodniego dobudowano równoległy budynek o tej samej wysokości{{r|łucz}}. Około 1885 r. nastąpiła przebudowa i modernizacja dworu; zredukowano bryłę o skrzydło wschodnie i rozebrano [[ściany szczytowe]], a dachy otrzymały dzisiejszy wygląd [[Dach dwuspadowy|dwuspadowy]]{{r|łucz}}. Do przełomu wieku dzierżawcami majątku byli panowie Weidner i Marz. Od 1921 do 1945 r. mieszkała tu rodzina Rahm. W latach 1983–1987 przeprowadzono remont i rewaloryzację dworu{{r|łucz}}. Obecnie obiekt użytkowany jest przez [[Fundacja Kultury ekologicznej|Fundację Kultury Ekologicznej]].


== Architektura ==
== Architektura ==
[[Plik:Jelenia Góra, Wnętrza dworu - fotopolska.eu (326438).jpg|thumb|left|200px|Fragmenty fryzu]]
Obiekt jest założony na czworokątnym rzucie z wewnętrznym dziedzińcem dostępnym przez most, bramę i ozdobny renesansowy portal{{r|łucz}}. Założenie obiegała głęboka fosa wypełniona wodą. Na osi kamiennego mostu, znajdowała się wieża bramną. Obiekt 4-skrzydłowy z wewnętrznym dziedzińcem. W jednym z narożników zachowała się wieża z kluczowymi otworami strzelniczymi{{r|łucz}}. Wystrój architektoniczny dopełniają w fasadzie obramienia okienne profilowane w piaskowcu. Z wystroju wnętrza zachowały się sklepienia na parterze oraz bogato profilowane stropy drewniane. Na ścianach pozostały fragmenty renesansowych malowideł z motywami roślinnymi{{r|łucz}}.
Obiekt jest założony na czworokątnym rzucie z wewnętrznym dziedzińcem dostępnym przez most, bramę i ozdobny renesansowy portal{{r|łucz}}, nad którym znajdował się [[fryz]] z ośmioma herbami szlacheckimi, od lewej von: Schaffgotsch, Hochberg, Liebeteller (Liebdaler), Reibnitz, Rechenberg, Stosch, Zedlitz, Talckenberg i dwie inskrypcje w j. łacińskim, których tłumaczenie brzmi: 1) ''Niech Pan błogosławi Cię i ochrania. O panie, rozjaśnij Twe święte oblicze nad nami i bądź nam łaskawy. O Panie, zwróć ku nam oblicze Twoje i daj nam pokój Twój'' 2) ''W tysiąc pięćset pięćdziesiątym dziewiątym roku, ja Kacper Schoff zwany Gotschem, z Chojnika i Karpnik na Czarnym Strumieniu, za łaską i pomocą wszechmogącego Boga ten dom budować zacząłem''<ref>{{Cytuj stronę |url = https://sokoliszlak.cba.pl/?page_id=26864 |tytuł = Dwór w Czarnem |autor = |opublikowany = sokoliszlak.cba.pl |data = |język = pl |data dostępu = 2023-07-30}}</ref>. Założenie obiegała głęboka fosa wypełniona wodą. Na osi kamiennego mostu, znajdowała się wieża bramną. Obiekt 4-skrzydłowy z wewnętrznym dziedzińcem. W jednym z narożników zachowała się wieża z kluczowymi otworami strzelniczymi{{r|łucz}}. Wystrój architektoniczny dopełniają w fasadzie obramienia okienne profilowane w piaskowcu. Z wystroju wnętrza zachowały się sklepienia na parterze oraz bogato profilowane stropy drewniane. Na ścianach pozostały fragmenty renesansowych malowideł z motywami roślinnymi{{r|łucz}}.
<gallery class=center>
Schaffgotsch-St-Wappen.png| Schaffgotsch
Hochberg-St-Wappen.png| Hochberg
Herb von Liebdaler.jpg|Liebdaler
Herb von Reibnitz 1.jpg| Reibnitz
Haugwitz_wappen_schlesien.jpg| Rechenberg
Stosch-Wappen.png| Stosch
Zedlitz-LeipeWappen.png| Zedlitz
Herb_von_Taklenberg.jpg| Talckenberg
</gallery>


== Przypisy ==
== Przypisy ==
<references>
{{Przypisy|
<ref name="łucz">{{cytuj książkę|nazwisko=Łuczyński|imię=Romuald|tytuł=Zamki, dwory i pałace w Sudetach|wydawca=Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”|miejsce=Legnica|data=2008|strony=77-80|isbn=978-83-89102-63-8}}</ref>
<ref name="łucz">{{cytuj książkę |nazwisko = Łuczyński |imię = Romuald |tytuł = Zamki, dwory i pałace w Sudetach |wydawca = Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka” |miejsce = Legnica |data = 2008 |strony = 77–80 |isbn = 978-83-89102-63-8}}</ref>
<ref name="NID">{{cytuj stronę|url=http://www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Zabytki_w_Polsce/rejestr-zabytkow/zestawienia-zabytkow-nieruchomych/|tytuł=Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego|opublikowany=[[Narodowy Instytut Dziedzictwa]]|data dostępu=2016-04-06|strony=45}}</ref>
<ref name="NID">{{cytuj stronę |url = http://www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Zabytki_w_Polsce/rejestr-zabytkow/zestawienia-zabytkow-nieruchomych/ |tytuł = Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego |opublikowany = [[Narodowy Instytut Dziedzictwa]] |strony = 45 |data dostępu = 2016-04-06}}</ref>
</references>
}}


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* Romuald Łuczyński: ''Zamki, dwory i pałace w Sudetach''. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, {{ISBN|978-83-89102-63-8}}.
* Romuald Łuczyński: ''Zamki, dwory i pałace w Sudetach''. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, {{ISBN|978-83-89102-63-8}}.
* {{cytuj książkę|imię=Wojciech |nazwisko=Kapałczyński |imię2=Piotr |nazwisko2=Napierała |tytuł=Zamki, pałace i dwory Kotliny Jeleniogórskiej|wydanie= |miejsce=Wrocław |rok=2005 |wydawca= Fundacja Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej |isbn = 83-92292-21-9|strony=24-27}}
* {{cytuj książkę |nazwisko = Kapałczyński |imię = Wojciech |nazwisko2 = Napierała |imię2 = Piotr |tytuł = Zamki, pałace i dwory Kotliny Jeleniogórskiej |wydanie = |miejsce = Wrocław |rok = 2005 |wydawca = Fundacja Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej |isbn = 83-92292-21-9 |strony = 24–27}}
* {{cytuj książkę|imię=oprac.Ernst Badstübner et al. ; red. Sławomir Brzezicki i Christine Nielsen ; oprac. Grzegorz Grajewski i Dietmar Popp ; red. językowa Marcin Grabski, Olga Rutkowska ; tł. Barbara Ilkosz i Teresa Szymczyk] |nazwisko= |imię2= |nazwisko2= |tytuł=Zabytki sztuki w Polsce : Śląsk|wydanie= |miejsce=Warszawa |rok=2005 |wydawca= Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, 2006.|isbn = 83-92290-61-5|strony=361-362}}
* {{cytuj książkę |autor = oprac. Ernst Badstübner et al. ; red. Sławomir Brzezicki i Christine Nielsen ; oprac. Grzegorz Grajewski i Dietmar Popp ; red. językowa Marcin Grabski, Olga Rutkowska ; tł. Barbara Ilkosz i Teresa Szymczyk |tytuł = Zabytki sztuki w Polsce: Śląsk |wydanie = |miejsce = Warszawa |rok = 2005 |wydawca = Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, 2006. |isbn = 83-92290-61-5 |strony = 361–362}}


{{Pomniki historii w Polsce}}
{{Pomniki historii w Polsce}}
Linia 58: Linia 69:


[[Kategoria:Dwory w województwie dolnośląskim|Jelenia Góra]]
[[Kategoria:Dwory w województwie dolnośląskim|Jelenia Góra]]
[[Kategoria:Zabytki w Jeleniej Górze]]
[[Kategoria:Zabytki nieruchome w Jeleniej Górze]]
[[Kategoria:Budynki mieszkalne w Jeleniej Górze]]
[[Kategoria:Budynki mieszkalne w Jeleniej Górze]]

Aktualna wersja na dzień 11:52, 30 wrz 2023

Dwór Czarne w Jeleniej Górze
(niem.) Schloss Schwarzbach
Symbol zabytku nr rej. A/4904/1139 z 10.10.1964[1]
Ilustracja
Dwór Czarne
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Czarne, Jelenia Góra

Adres

ul. Strumykowa 2

Typ budynku

Dwór

Inwestor

Caspar Schoff

Rozpoczęcie budowy

1559

Ważniejsze przebudowy

XVII-XIX w.

Pierwszy właściciel

Caspar Schoff

Kolejni właściciele

Schaffgotschowie, Gregorius von Kahlen, Friedrich von Nimptsch, Ernst von Nimptsch, Jelenia Góra, Weidner, Marz, Rahm

Obecny właściciel

Fundacja Kultury ekologicznej

Położenie na mapie Jeleniej Góry
Mapa konturowa Jeleniej Góry, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Dwór Czarne w Jeleniej Górze”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Dwór Czarne w Jeleniej Górze”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dwór Czarne w Jeleniej Górze”
Ziemia50°52′47″N 15°44′48″E/50,879722 15,746667

Dwór Czarne w Jeleniej Górze – zabytkowy dwór[2] wybudowany w 1559 r. w dawnej wsi podmiejskiej Czarne, włączonej do Jeleniej Góry w 1973 r., położony w dolinie potoku Pijawnika.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Caspar Schoff w 1559 r. rozpoczął budowę murowanego dworu, kamiennego, piętrowego z dziedzińcem, otoczonego murami obronnymi i wieżą bramną, wysuniętą przed lico murów obwodowych[3]. Całość została otoczona nawodnioną fosą. Po Schaffgotschach dwór przejął w 1584 r. Gregorius von Kahlen. W 1606 r. właścicielem Czarnego został Friedrich von Nimptsch z Sokołowca. W lipcu 1623 r. we dworze wybuchł pożar[3]. Z 1656 r. pochodzi wiadomość, że Ernst von Nimptsch ukończył budowę i rozbudowę dworu, który uzyskał kształt zbliżony do obecnego[3].

Prace remontowe prowadzone w latach 20. XVIII w. spowodowały likwidację renesansowych szczytów[3]. W 1679 r. Ernst von Nimptsch sprzedał majątek Czarne miastu Jelenia Góra. W 1718 r. spłonęły bliżej nieopisane części zamku, które zdaniem Scholzego zostały odbudowane. Wtedy wieża otrzymała barokowy hełm znany z ryciny, a do skrzydła wschodniego dobudowano równoległy budynek o tej samej wysokości[3]. Około 1885 r. nastąpiła przebudowa i modernizacja dworu; zredukowano bryłę o skrzydło wschodnie i rozebrano ściany szczytowe, a dachy otrzymały dzisiejszy wygląd dwuspadowy[3]. Do przełomu wieku dzierżawcami majątku byli panowie Weidner i Marz. Od 1921 do 1945 r. mieszkała tu rodzina Rahm. W latach 1983–1987 przeprowadzono remont i rewaloryzację dworu[3]. Obecnie obiekt użytkowany jest przez Fundację Kultury Ekologicznej.

Architektura

[edytuj | edytuj kod]
Fragmenty fryzu

Obiekt jest założony na czworokątnym rzucie z wewnętrznym dziedzińcem dostępnym przez most, bramę i ozdobny renesansowy portal[3], nad którym znajdował się fryz z ośmioma herbami szlacheckimi, od lewej von: Schaffgotsch, Hochberg, Liebeteller (Liebdaler), Reibnitz, Rechenberg, Stosch, Zedlitz, Talckenberg i dwie inskrypcje w j. łacińskim, których tłumaczenie brzmi: 1) Niech Pan błogosławi Cię i ochrania. O panie, rozjaśnij Twe święte oblicze nad nami i bądź nam łaskawy. O Panie, zwróć ku nam oblicze Twoje i daj nam pokój Twój 2) W tysiąc pięćset pięćdziesiątym dziewiątym roku, ja Kacper Schoff zwany Gotschem, z Chojnika i Karpnik na Czarnym Strumieniu, za łaską i pomocą wszechmogącego Boga ten dom budować zacząłem[4]. Założenie obiegała głęboka fosa wypełniona wodą. Na osi kamiennego mostu, znajdowała się wieża bramną. Obiekt 4-skrzydłowy z wewnętrznym dziedzińcem. W jednym z narożników zachowała się wieża z kluczowymi otworami strzelniczymi[3]. Wystrój architektoniczny dopełniają w fasadzie obramienia okienne profilowane w piaskowcu. Z wystroju wnętrza zachowały się sklepienia na parterze oraz bogato profilowane stropy drewniane. Na ścianach pozostały fragmenty renesansowych malowideł z motywami roślinnymi[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 45. [dostęp 2016-04-06].
  2. NID: Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków, woj. dolnośląskie. nid.pl, 2023-06-30. [dostęp 2023-07-19]. (pol.).
  3. a b c d e f g h i j Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, s. 77–80. ISBN 978-83-89102-63-8.
  4. Dwór w Czarnem. sokoliszlak.cba.pl. [dostęp 2023-07-30]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, ISBN 978-83-89102-63-8.
  • Wojciech Kapałczyński, Piotr Napierała: Zamki, pałace i dwory Kotliny Jeleniogórskiej. Wrocław: Fundacja Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej, 2005, s. 24–27. ISBN 83-92292-21-9.
  • oprac. Ernst Badstübner et al. ; red. Sławomir Brzezicki i Christine Nielsen ; oprac. Grzegorz Grajewski i Dietmar Popp ; red. językowa Marcin Grabski, Olga Rutkowska ; tł. Barbara Ilkosz i Teresa Szymczyk: Zabytki sztuki w Polsce: Śląsk. Warszawa: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, 2006., 2005, s. 361–362. ISBN 83-92290-61-5.