Przejdź do zawartości

Janusz Wojciechowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Wojciechowski
Ilustracja
Janusz Wojciechowski (2019)
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1954
Rawa Mazowiecka

Komisarz UE ds. rolnictwa
Okres

od 1 grudnia 2019

Przynależność polityczna

Partia Europejskich Konserwatystów i Reformatorów

Poprzednik

Phil Hogan

Prezes Polskiego Stronnictwa Ludowego
Okres

od 16 marca 2004
do 29 stycznia 2005

Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Ludowe

Poprzednik

Jarosław Kalinowski

Następca

Waldemar Pawlak

Wicemarszałek Sejmu IV kadencji
Okres

od 19 października 2001
do 16 czerwca 2004

Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Ludowe

Prezes Najwyższej Izby Kontroli
Okres

od 22 czerwca 1995
do 20 lipca 2001

Poprzednik

Lech Kaczyński

Następca

Mirosław Sekuła

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Janusz Czesław Wojciechowski (ur. 6 grudnia 1954 w Rawie Mazowieckiej) – polski prawnik, urzędnik i polityk, sędzia. Poseł na Sejm II i IV kadencji (1993–1995, 2001–2004), poseł do Parlamentu Europejskiego V, VI, VII i VIII kadencji (2004–2016). Prezes Najwyższej Izby Kontroli (1995–2001), wicemarszałek Sejmu IV kadencji (2001–2004), prezes Polskiego Stronnictwa Ludowego (2004–2005), audytor w Europejskim Trybunale Obrachunkowym (2016–2019), komisarz UE ds. rolnictwa (od 2019).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana i Marii[1]. Wychowywał się we wsi Regnów, gdzie w 1969 ukończył szkołę podstawową. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Rawie Mazowieckiej z 1973[1][2]. W 1977 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego. Od 1977 do 1980 pracował jako asesor w Prokuraturze Wojewódzkiej w Skierniewicach. W latach 1980–1993 orzekał jako sędzia. Do 1985 pracował w Sądzie Rejonowym w Rawie Mazowieckiej oraz Sądzie Rejonowym w Skierniewicach, od 1985 do 1990 w Sądzie Wojewódzkim w Skierniewicach, a od 1990 do 1993 w Sądzie Apelacyjnym w Warszawie. Sprawował funkcję członka Krajowej Rady Sądownictwa w latach 1990–1993. Jest autorem lub współautorem komentarzy do kodeksu karnego i ustaw karnych, a także artykułów naukowych i publicystycznych w dziedzinie prawa oraz o charakterze społeczno-prawnym[1].

W 1984 wstąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Od 1993 do 1995 sprawował mandat posła na Sejm II kadencji z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego. Od 1994 do 1995 sprawował urząd podsekretarza stanu w Urzędzie Rady Ministrów. W 1995 został wybrany głosami SLD i PSL na funkcję prezesa Najwyższej Izby Kontroli, którą sprawował do 2001. W latach 1991–1993 pełnił funkcję sędziego Trybunału Stanu[3].

W 2001 ponownie został posłem IV kadencji z okręgu piotrkowskiego, wybrano go na wicemarszałka Sejmu[4]. Od maja do lipca 2004 był europosłem V kadencji w ramach delegacji krajowej[5]. W wyborach w tym samym roku wybrano go do Parlamentu Europejskiego VI kadencji z województwa łódzkiego.

Sprawował funkcję prezesa PSL od 16 marca 2004[6] do 29 stycznia 2005[7]. Podał się do dymisji po tym, jak partia opowiedziała się przeciwko utworzeniu wraz z ZChN i Centrum komitetu wyborczego „Zgoda”. Pełnił następnie funkcję prezesa zarządu wojewódzkiego PSL w Łodzi. W lutym 2006 za złamanie statutu (przejście do frakcji UEN bez zgody władz partii) został wykluczony z PSL[8], przystąpił do nowego ugrupowania pod nazwą Polskie Stronnictwo Ludowe „Piast”[9]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 uzyskał liczbą 56 292 głosów reelekcję, kandydując jako przedstawiciel Stronnictwa „Piast” z listy Prawa i Sprawiedliwości[10]. Do 2009 stał na czele rady politycznej Stronnictwa „Piast”. W listopadzie 2010 przystąpił do Prawa i Sprawiedliwości[11]. Miesiąc wcześniej, w łódzkim biurze poselskim tej partii, zabity został jego asystent Marek Rosiak[12]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 z listy PiS po raz kolejny uzyskał mandat eurodeputowanego[13].

W grudniu 2015 został zgłoszony przez rząd Beaty Szydło jako przedstawiciel Polski w Europejskim Trybunale Obrachunkowym zamiast zgłoszonego przez poprzedni rząd Macieja Berka[14]. W kwietniu 2016 Parlament Europejski w tajnym głosowaniu negatywnie zaopiniował jego kandydaturę[15]. Pomimo negatywnej opinii PE w tym samym miesiącu otrzymał nominację na to stanowisko decyzją Rady Unii Europejskiej (z kadencją od maja 2016)[16].

W sierpniu 2019, po uprzedniej rezygnacji z kandydowania złożonej przez Krzysztofa Szczerskiego, został polskim kandydatem na stanowisko komisarza UE ds. rolnictwa w nowej Komisji Europejskiej kierowanej przez Ursulę von der Leyen[17]. Kadencję na tym stanowisku rozpoczął 1 grudnia 2019.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty, ma dwóch synów[1]. Brat Grzegorza Wojciechowskiego[19]. Hobbystycznie uprawia biegi (startował w maratonach), podnoszenie ciężarów i narciarstwo[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Autobiografia z autoironią. januszwojciechowski.pl, 15 maja 2009. [dostęp 2013-06-30].
  2. VII Zjazd Absolwentów. lorawa.internetdsl.pl, 20 czerwca 2011. [dostęp 2013-06-30].
  3. Poprzednie kadencje Trybunału Stanu. trybunalstanu.pl. [dostęp 2015-11-26].
  4. Wybrano wicemarszałków. wp.pl, 19 października 2001. [dostęp 2013-06-30].
  5. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2013-06-30].
  6. Wojciechowski prezesem PSL. wp.pl, 16 marca 2004. [dostęp 2013-06-30].
  7. Zatrzęsło PSL-em. wp.pl, 29 stycznia 2005. [dostęp 2013-06-30].
  8. Europosłowie wyrzuceni z PSL za ujawnienie korupcji?. wp.pl, 4 lutego 2006. [dostęp 2013-06-30].
  9. Wojciechowski i Podkański przedstawili Proklamację powołania PSL Piast. wp.pl, 8 maja 2006. [dostęp 2013-06-30].
  10. Serwis PKW – Wybory 2009. [dostęp 2013-06-30].
  11. Janusz Wojciechowski, Zbigniew Kuźmiuk i Bogdan Pęk wstąpili do PiS. pis.org.pl, 15 listopada 2010. [dostęp 2013-06-30].
  12. Jarosław Stróżyk, Katarzyna Borkowski: Marek Rosiak zabity w siedzibie PiS. rp.pl, 20 października 2010. [dostęp 2015-10-22].
  13. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-05-27].
  14. Ewa Siedlecka. Teraz rządzi tylko PiS. „Gazeta Wyborcza”, s. 15, 11 grudnia 2015. 
  15. Europoseł PiS usłyszał „nie” w Parlamencie Europejskim. tvn24.pl, 13 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-13].
  16. Janusz Wojciechowski zasiądzie w Europejskim Trybunale Obrachunkowym. tvn24.pl, 21 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-21].
  17. Janusz Wojciechowski kandydatem Polski na komisarza Unii Europejskiej. tvp.info, 26 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-26].
  18. M.P. z 2017 r. poz. 338
  19. Kaczyński w Rawie. naszemiasto.pl, 14 czerwca 2010. [dostęp 2013-06-30].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]