Przejdź do zawartości

Wołodymyr Zahajkewycz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wołodymyr Zahajkewycz
Володимир Загайкевич
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 października 1876
Tarnopol, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

7 czerwca 1949
Mittenwald, Niemcy Zachodnie

Poseł do Reichsratu Przedlitawii
Okres

od 1911
do 1918

Przynależność polityczna

Ukraińska Partia Narodowo-Demokratyczna

Wicemarszałek Sejmu II kadencji (II RP)
Okres

od 27 marca 1928
do 30 sierpnia 1930

Przynależność polityczna

Ukraińskie Zjednoczenie Narodowo-Demokratyczne

Wołodymyr Zahajkewycz, ukr. Володимир Загайкевич, pol. Włodzimierz Zahajkiewicz (ur. 19 października 1876 w Tarnopolu, zm. 7 czerwca 1949 w Mittenwald) – ukraiński działacz polityczny doby monarchii austro-węgierskiej, ZURL i II RP, poseł na Sejm RP II i III kadencji, wicemarszałek Sejmu II kadencji (1928–1930), doktor praw.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył cesarsko-królewskie gimnazjum w Tarnopolu[1]. Studiował prawo na Wydziale Prawa Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie, a także w Wiedniu i w Berlinie. Po uzyskaniu dyplomu pracował jako adwokat, angażując się w życie społeczności ukraińskiej w Galicji Wschodniej. W latach 1911–1918 był posłem do Rady Państwa XII kadencji w Wiedniu, równolegle pełnił funkcję radnego Przemyśla.

Podczas I wojny światowej walczył w armii cesarskiej, po rozpadzie Austro-Węgier na jesieni 1918 znalazł się wśród członków Ukraińskiej Rady Narodowej we Lwowie, opowiadał się za włączeniem Galicji Wschodniej w skład narodowego państwa ukraińskiego, uczestniczył w powołaniu Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej. Po zajęciu Przemyśla przez Wojsko Polskie od połowy listopada 1918 do października 1919 internowany w obozie Kraków-Dąbie.

Po 1925 działał w UNDO, będąc członkiem jej Zarządu Głównego. W 1928 wybrano go na posła z okręgu wyborczego nr 48 Przemyśl. Przez pewien czas przewodniczył Klubowi Ukraińskiemu w Sejmie, później został wybrany wicemarszałkiem Sejmu z poparciem mniejszości narodowych. W 1930 ponownie został posłem z tego samego okręgu[2] (po unieważnieniu wyborów[3] powtórnie wybrany 22 listopada 1931[4][5]). W Sejmie III kadencji zastępował przewodniczącego Klubu Ukraińskiego (1931–1935).

W czasie okupacji niemieckiej zasiadał w Sądzie Apelacyjnym Krakowa (1939–1944), opuścił Galicję wraz ze zbliżaniem się Armii Czerwonej. Po II wojnie światowej zamieszkał w Bawarii, gdzie zmarł w obozie dla uchodźców.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Petro Hucał. Загайкевич Володимир Вікторович. [W:] Encykłopedija suczasnoji Ukrajiny. T. 10: З – Зор. Kijów, 2010, s. 64. (ukr.).
  2. Kto zasiada w Sejmie?. „Gazeta Świąteczna”, s. 2, nr 20 (2624) z 17 maja 1931. 
  3. Unieważnienie wyborów do Sejmu w okręgu Nr. 48 w Przemyślu. „Ilustrowana Republika”, s. 1, nr 273 z 6 października 1931. 
  4. Dziś wybory do Sejmu w okręgu Przemyślu-Sanok-Krosno. „Głos Poranny”, s. 4, nr 320 z 22 listopada 1931. 
  5. Ostateczne wyniki wyborów w okręgu przemyskim. „Słowo Polskie”, s. 3, nr 325 z 27 listopada 1931. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]