Przejdź do zawartości

Javier Sotomayor

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Javier Sotomayor Sanabria
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 października 1967
Limonar

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kuba
Igrzyska olimpijskie
złoto Barcelona 1992 lekkoatletyka
(skok wzwyż)
srebro Sydney 2000 lekkoatletyka
(skok wzwyż)
Mistrzostwa świata
złoto Stuttgart 1993 skok wzwyż
złoto Ateny 1997 skok wzwyż
srebro Tokio 1991 skok wzwyż
srebro Göteborg 1995 skok wzwyż
Halowe mistrzostwa świata
złoto Budapeszt 1989 skok wzwyż
złoto Toronto 1993 skok wzwyż
złoto Barcelona 1995 skok wzwyż
złoto Maebashi 1999 skok wzwyż
srebro Paryż 1985 skok wzwyż
brąz Sewilla 1991 skok wzwyż

Javier Sotomayor Sanabria (ur. 13 października 1967 w Limonar na Kubie) – kubański lekkoatleta specjalizujący się w skoku wzwyż, aktualny rekordzista świata w tej konkurencji, z wynikiem 2,45 m. Wujek Lorenzo Sotomayora, boksera i wicemistrza olimpijskiego[1].

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1984 ustanowił w Hawanie rekord świata juniorów wynikiem 2,33 m. Nie mógł wziąć udziału w igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles ze względu na bojkot tych zawodów przez Kubę; na zawodach Przyjaźń-84 w Moskwie zajął 2. miejsce. W 1985 zdobył srebrny medal na pierwszych halowych mistrzostwach świata w Paryżu.

Zwyciężył na mistrzostwach świata juniorów w 1986 w Atenach. Zdobył złoty medal na igrzyskach panamerykańskich w 1987 w Indianapolis. Na mistrzostwach świata w Rzymie w tym roku zajął 9. miejsce. W 1988 ustanowił po raz pierwszy rekord świata wynikiem 2,43 w Salamance. Znowu nie wziął udziału w igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu z uwagi na bojkot igrzysk przez Kubę. Zdobył złoty medal na halowych mistrzostwach świata w 1989 w Budapeszcie (ustanowił wówczas aktualny do tej pory halowy rekord świata – 2,43 m) i na uniwersjadzie w 1989 w Duisburgu. 29 lipca 1989 poprawił swój rekord świata na otwartym stadionie do 2,44 m (w San Juan w Portoryko). Został brązowym medalistą halowych mistrzostw świata w 1991 w Sewilli oraz wicemistrzem podczas mistrzostw świata w 1991 w Tokio. Obronił tytuł na igrzyskach panamerykańskich w 1991 w Hawanie.

Na swych pierwszych igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie zdobył złoty medal. Zwyciężył również na halowych mistrzostwach świata w 1993 w Toronto oraz na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie. 27 lipca 1993 w Salamance ustanowił kolejny (aktualny do dziś) rekord świata wynikiem 2,45 m.

W 1995 Sotomayor zwyciężył na halowych mistrzostwach świata w Barcelonie oraz igrzyskach panamerykańskich w Mar del Plata, a na mistrzostwach świata w Göteborgu zajął 2. miejsce. Igrzyska olimpijskie w 1996 w Atlancie były dla niego nieudane – zajął w finale 11. miejsce.

Został złotym medalistą mistrzostw świata w 1997 w Atenach oraz halowych mistrzostw świata w 1999 w Maebashi. W 1999 podczas igrzysk panamerykańskich w Winnipeg został przyłapany na zażywaniu kokainy i zdyskwalifikowany na 2 lata. Dyskwalifikację później skrócono i mógł wystartować w igrzyskach olimpijskich w 2000 w Sydney, gdzie zdobył srebrny medal. Na mistrzostwach świata w 2001 w Edmonton zajął początkowo 4. miejsce, ale później mu je odebrano, kiedy ponownie wykryto u niego doping. Środkiem, który znaleziono w jego organizmie, był steryd anaboliczny: nandrolon[2]. Po dyskwalifikacji zakończył karierę.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Javier Sotomayor [online], olympedia.org [dostęp 2022-01-21] (ang.).
  2. rediff.com sports: Sotomayor tests positive for nandrolone [online], www.rediff.com [dostęp 2022-03-11].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]