Przejdź do zawartości

KHL (2011/2012)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
KHL 2011/2012
2010/2011 2012/2013
Szczegóły
Państwo

 Czechy

Liczba zespołów

23

Runda zasadnicza
Termin

7 września 2011 – 25 kwietnia 2012

Liczba kolejek

54

Liczba meczów

621

Liczba bramek

3279

Zwycięzca

Konferencja Zachodnia: Dinamo Moskwa
Konferencja Wschodnia: Awangard Omsk

Król strzelców

Brandon Bochenski (Barys Astana)

MVP

Aleksandr Radułow (Saławat Jułajew Ufa)

Najskuteczniejszy zawodnik

Aleksandr Radułow (Saławat Jułajew Ufa)

Runda finałowa
Liczba meczów

83

Bramki

385

Zwycięzca

Dinamo Moskwa

Król strzelców

Michaił Anisin (Dinamo Moskwa)

MVP

Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa)

Najskuteczniejszy zawodnik

Roman Červenka (Awangard Omsk)

Sezon KHL 2011/2012 – czwarty sezon ligi KHL został rozegrany na przełomie 2011 i 2012. W rozgrywkach wzięło udział 23 zespoły z pięciu państw: Rosji, Łotwy, Białorusi, Kazachstanu i Słowacji.

Kluby uczestniczące

[edytuj | edytuj kod]

Kluby starające się o angaż

[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze przed zakończeniem sezonu 2010/11 rozpoczęto rozmowy w sprawie rozszerzenia składu ligi zorientowane na inne kraje. Wówczas prezes KHL, Aleksandr Miedwiediew stwierdził, iż „na 99 procent” przyjęty zostanie klub HC Lev Poprad. Ponadto bliski angażu do KHL był fiński klub Espoo Blues oraz włoski HC Milano Vipers. Ponadto stale czynione były starania, aby w KHL występowała drużyna z Ukrainy jako konieczny przedstawiciel z tego kraju. Po niepowodzeniu z przyjęciem klubu HK Budiwelnyk Kijów, następnym i pewnym kandydatem miał być Donbas Donieck, który od 2011 – do czasu zatwierdzenia w KHL – występował w rozgrywkach Wyższej ligi hokejowej. Branym pod uwagę kandydatem do gry od sezonu 2012/2013 był także następny po HC Lev słowacki klub Slovan Bratysława[1]. Kolejnym miastem wchodzącym w rachubę był niemiecki Lipsk, gdzie drużynę na miarę KHL zamierzał stworzyć biznesmen Stefan Lindner. Po odrzuceniu w przeszłości zaproszenia przez kluby Eisbären Berlin i Hannover Scorpions, była to trzecia możliwa ewentualność dla niemieckiego uczestnika w lidze[2]. W maju 2011 potwierdzono, że od sezonu 2012/13 do ligi przystąpi drużyna z Mediolanu – Milano Rossoblu[3]. W związku z tym poinformowano, iż od 2012 roku miałyby być przyjęte Milano Vipers, Espoo oraz Slovan[4]. Ponadto w czerwcu 2011 informowano, że o miejsce w lidze starać się będzie federacja hokeja na lodzie z Bułgarii[5]. W lutym 2012 pojawiły się doniesienia medialne o rozmowach zmierzających do przyjęcia w skład ligi niemieckiej drużyny DEG Metro Stars (klub przechodził w tym czasie problemy finansowe, a ewentualny angaż wiązałby się ze wsparciem finansowym rosyjskich sponsorów)[6].

Uczestnicy

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2011/2012 kontynuowany był podział zespołów według kryteriów geograficznych (w myśl wzoru zaczerpniętego z rozgrywek NHL). W porównaniu do poprzedniego sezonu liga zrzeszała drużyny z pięciu państw – Rosji, Łotwy, Białorusi, Kazachstanu oraz nowego państwa – Słowacji (dotąd reprezentowane były cztery kraje). Tym samym granice geograficzne ligi KHL przekroczyły w 2011 obręb byłego bloku Związku Radzieckiego.

W poprzedniej edycji KHL 2010/11 brało udział 23 kluby. W rozgrywkach sezonu 2011/12 pierwotnie miało wziąć udział 24 drużyny. Zaplanowana zmiana liczby drużyn w porównaniu do poprzedniego sezonu wiązała się z przyjęciem do rozgrywek słowackiego klubu HC Lev Poprad[7]. Klub ten trafił do Dywizji Bobrowa, w której w poprzednim sezonie istniało wakujące miejsce (liczyła 5 drużyn)[8]. Druga zmiana liczby uczestników – w tym przypadku nieoczekiwana – została wymuszona siłą wyższą i wiązała się z wycofaniem z rozgrywek drużyny Łokomotiwu, po katastrofie lotniczej 7 września i śmierci całej drużyny tego klubu. W związku z tym w sezonie uczestniczyło ostatecznie 23 kluby.

Dywizja Klub Miasto Rok zał. Rok doł. Trener Kapitan drużyny Lodowisko Pojemność
Konferencja Zachód
Bobrowa CSKA Moskwa Rosja Moskwa 1946 Słowacja Július Šupler Rosja Nikołaj Pronin PSZ CSKA 5 600
Dinamo Moskwa Rosja Moskwa 2010 Niemcy Oļegs Znaroks Rosja Aleksiej Kudaszow Megasport Arena 12 126
Dinamo Ryga Łotwa Ryga 2008 Finlandia Pekka Rautakallio Łotwa Sandis Ozoliņš Arēna Rīga 10 300
HC Lev Poprad Słowacja Poprad 2010 2011 Czechy Radim Rulík Słowacja Ľuboš Bartečko Zimný štadión 4 464
SKA Sankt Petersburg Rosja Petersburg 1946 1992 Czechy Miloš Říha Rosja Witalij Wiszniewski Pałac Lodowy 12 300
Spartak Moskwa Rosja Moskwa 1946 2007 Białoruś Andriej Sidorienko Rosja Oleg Piganowicz LDS Sokolniki 5 000
Tarasowa Atłant Mytiszczi Rosja Mytiszczi 2005 2005 Szwecja Janne Karlsson Kazachstan Dmitrij Upper Mytiszczi Arena 7 000
Dynama Mińsk Białoruś Mińsk 2004 2008 Czechy Marek Sýkora Słowacja Jaroslav Obšut Mińsk-Arena 15 000
Łokomotiw Jarosław Rosja Jarosław 1949 1987 Arena 2000 9 000
Siewierstal Czerepowiec Rosja Czerepowiec 1956 1989 Rosja Aleksandr Smirnow Rosja Jewgienij Kietow PL Czerepowiec 6 000
Torpedo Niżny Nowogród Rosja Niżny Nowogród 1947 2007 Finlandia Kari Jalonen Rosja Jewgienij Warłamow PS Związków Zaw. 5 500
Witiaź Czechow Rosja Czechow 2004 2005 Rosja Andriej Nazarow Rosja Daniił Markow PZ Witiaź 3 300
Konferencja Wschód
Charłamowa Ak Bars Kazań Rosja Kazań 1956 1992 Rosja Władimir Krikunow Rosja Aleksiej Morozow Tatneft Arena 10 000
Awtomobilist Jekaterynburg Rosja Jekaterynburg 2006 2009 Rosja Andriej Martemianow Rosja Andriej Subottin KKR Uralec 5 500
Jugra Chanty-Mansyjsk Rosja Chanty-Mansyjsk 2006 2010 Rosja Siergiej Szepeliew Kazachstan Jewgienij Błochin Arena Jugra 5 500
Mietałłurg Magnitogorsk Rosja Magnitogorsk 1950 1990 Rosja Fiodor Kanarejkin Rosja Siergiej Fiodorow Ariena Mietałłurg 7 700
Nieftiechimik Niżniekamsk Rosja Niżniekamsk 1968 1995 Rosja Władimir Gołubowicz Rosja Maksim Piestuszko SCC Arena 5 500
Traktor Czelabińsk Rosja Czelabińsk 1947 2006 Rosja Walerij Biełousow Rosja Władimir Antipow Traktor Arena 7 500
Czernyszowa Amur Chabarowsk Rosja Chabarowsk 1966 2006 Finlandia Hannu Jortikka Rosja Aleksandr Krysanow Platinum Arena 7 100
Awangard Omsk Rosja Omsk 1950 1991 Finlandia Raimo Summanen Białoruś Alaksiej Kalużny Arena Omsk 10 318
Barys Astana Kazachstan Astana 1999 2008 Rosja Andriej Szajanow Kanada Kevin Dallman PS Kazachstan 5 532
Mietałłurg Nowokuźnieck Rosja Nowokuźnieck 1949 1992 Rosja Anatolij Jemielin Rosja Siergiej Brylin PS Kuźnieck 8 040
Saławat Jułajew Ufa Rosja Ufa 1957 1992 Rosja Wener Safin Rosja Wiktor Kozłow Ufa-Ariena 8 400
Sibir Nowosybirsk Rosja Nowosybirsk 1962 2002 Rosja Dmitrij Juszkiewicz Łotwa Georgijs Pujacs PSZ Sibir 7 400

Legenda: Rok zał. – rok założenia klubu, Rok doł. – rok dołączenia do KHL, PS – Pałac Sportowy, PSZ – Pałac Sportów Zimowych, PZ – Pałac Zimowy, PL – Pałac Lodowy

Sezon regularny

[edytuj | edytuj kod]

Runda zasadnicza trwała od 7 września 2011 do 26 lutego 2012. W tym czasie 23 drużyny rozegrały 54 kolejki ligowe.

Katastrofa lotnicza drużyny Łokomotiw Jarosław

[edytuj | edytuj kod]

W pierwszy dzień rozgrywek, 7 września 2011 miała miejsce katastrofa lotnicza samolotu pasażerskiego JAK-42 w pobliżu Jarosławia. Na pokładzie maszyny znajdowała się drużyna Łokomotiwu Jarosław udająca się do Mińska na inaugaryjny mecz sezonu z Dynama Mińsk[9]. W wyniku wypadku zginęli wszyscy zawodnicy drużyny oraz członkowie ekipy klubu (pierwotnie ocalały napastnik Aleksandr Galimow zmarł 5 dni później).

W związku z tragicznym wypadkiem, przerwany został trwający mecz o Puchar Otwarcia rozgrywany w tym czasie w Ufie. Natychmiast zawieszono do odwołania całe rozgrywki nowego sezonu[10][11]. Pozostałe kluby ligi włączyły się we wszelaką pomoc finansowo-organizacyjną dla Łokomotiwu[12], jednak pomimo deklaracji o możliwości wsparcia z zewnątrz dla klubu w postaci wystawienia dla niego zawodników przez inne zespoły KHL (i tym samym stworzenia zupełnie nowej drużyny), prezes Łokomotiwu Jurij Jakowlew poinformował o wycofaniu drużyny z rozgrywek w bieżącym sezonie[13]. Informację te potwierdziły władze KHL[14].

Celem uhonorowania zmarłych hokeistów i całego klubu, władze KHL zdecydowały, że trofeum Puchar Otwarcia zmieni swoją nazwę i odtąd każdy mecz rozpoczynający nowy sezon KHL będzie rozgrywany o Puchar Łokomotiwu[15].

Ponowne rozpoczęcie rozgrywek nastąpiło 12 września 2011[16]. Dla upamiętnienia ofiar katastrofy wszystkie drużyny KHL występowały w trakcie sezonu w koszulkach z czarno-białym emblematem Łokomotiwu i datą 07.09.2011.

Puchar Otwarcia / Puchar Łokomotiwu

[edytuj | edytuj kod]

Na 7 września 2011 zaplanowano pierwotnie po raz czwarty w historii spotkanie o Puchar Otwarcia, w którym rywalizować miały drużyny Saławat Jułajew Ufa (mistrz KHL) oraz Atłant Mytiszczi (finalista poprzedniej edycji). Spotkanie miało odbyć się w Ufie[17]. W związku z katastrofą samolotu z drużyną Łokomotiwu, która wydarzyła się w tym samym czasie, trwający mecz został przerwany podczas pierwszej tercji[16]. Decyzją władz KHL Puchar Otwarcia przemianowano na Puchar Łokomotiwu[15]. Spotkanie zostało rozegrane ponownie 12 września 2011 i zakończyło się zwycięstwem Saławatu w stosunku 5:3 (mimo że Atłant prowadził w meczu już 0:3)[18].

Mecz Gwiazd

[edytuj | edytuj kod]

Mecz Gwiazd KHL sezonu 2011/12 odbył się 21 stycznia 2012 w Rydze[19]. Areną spotkania było lodowisko drużyny Dinama Ryga, Arēna Rīga. Wzorem poprzedniego sezonu, jako formułę meczu przyjęto spotkanie dwóch drużyn złożonych z przedstawicieli Konferencji Wschód i Zachód i pod przewodnictwem dwóch wybitnych hokeistów. Pierwszej ekipie przewodził Łotysz Sandis Ozoliņš (Dinamo Ryga), a drugiej Rosjanin Siergiej Fiodorow (Mietałłurg Magnitogorsk)[20][21].

  • Mecz hokejowy: Drużyna Ozoliņša – Drużyna Fiodorowa 11:15[22]
  • Konkursy umiejętności – Show Mistrzów: Drużyna Ozoliņša – Drużyna Fiodorowa 4:5

Dodatkowo odbył się mecz z udziałem legend hokejowych. Drużynie łotewskiej przewodził Helmuts Balderis, a rosyjskiej Wiaczesław Fietisow. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem drużyny Rosjan 11:7[23]. W składzie gospodarzy wystąpili m.in. Sergejs Naumovs, Normunds Sējējs, Sergejs Povečerovskis, Oļegs Znaroks, a w drużynie gości zagrali m.in. Aleksiej Kasatonow, Władimir Małachow, Aleksiej Gusarow, Aleksandr Miedwiediew, Siergiej Makarow, Andriej Kowalenko, Wiaczesław Bucajew[24][25][26].

Tabela

[edytuj | edytuj kod]

Tabela zaktualizowana po zakończeniu rundy zasadniczej[27].

Konferencja Zachód
Dywizja Bobrowa
Lp. Drużyna M Z ZD ZK PD PK P Bramki +/− Pkt
1 Rosja SKA Sankt Petersburg 54 32 1 5 3 2 11 205-130 +75 113
2 Rosja Dinamo Moskwa 54 31 1 3 3 1 15 144-116 +28 105
3 Łotwa Dynamo Ryga 54 20 2 4 7 0 21 129-136 -7 79
4 Rosja CSKA Moskwa 54 19 3 0 7 0 25 119-129 -10 70
5 Rosja Spartak Moskwa 54 15 2 5 3 2 27 124-163 -39 64
6 Słowacja HC Lev Poprad 54 13 0 3 5 4 29 125-162 -37 54
Dywizja Tarasowa
Lp. Drużyna M Z ZD ZK PD PK P Bramki +/− Pkt
1 Rosja Torpedo Niżny Nowogród 54 24 0 6 5 2 17 157-132 +25 91
2 Rosja Atłant Mytiszczi 54 20 4 7 4 0 19 130-134 -4 86
3 Rosja Siewierstal Czerepowiec 54 23 0 5 4 2 20 142-133 +9 85
4 Białoruś Dynama Mińsk 54 21 0 7 3 3 20 158-148 +10 83
5 Rosja Witiaź Czechow 54 10 1 5 1 1 36 108-193 -85 44
x
Konferencja Wschód
Dywizja Charłamowa
Lp. Drużyna M Z ZD ZK PD PK P Bramki +/− Pkt
1 Rosja Traktor Czelabińsk 54 32 2 5 4 0 11 163-116 +47 114
2 Rosja Mietałłurg Magnitogorsk 54 29 1 1 1 2 20 150-137 +13 94
3 Rosja Ak Bars Kazań 54 27 1 2 4 1 19 167-136 +31 92
4 Rosja Jugra Chanty-Mansyjsk 54 19 1 9 3 3 19 139-134 +5 83
5 Rosja Nieftiechimik Niżniekamsk 54 20 2 3 3 1 25 142-165 -23 74
6 Rosja Awtomobilist Jekaterynburg 54 9 3 4 5 3 30 105-165 -60 49
Dywizja Czernyszowa
Lp. Drużyna M Z ZD ZK PD PK P Bramki +/− Pkt
1 Rosja Awangard Omsk 54 26 0 5 4 1 18 133-115 +18 93
2 Rosja Saławat Jułajew Ufa 54 23 3 4 5 1 18 173-152 +21 89
3 Kazachstan Barys Astana 54 25 2 1 3 1 22 160-160 0 85
4 Rosja Amur Chabarowsk 54 23 1 4 3 2 21 166-139 +27 84
5 Rosja Mietałłurg Nowokuźnieck 54 18 2 4 9 0 21 108-130 -22 75
6 Rosja Sibir Nowosybirsk 54 12 2 4 7 2 27 132-154 -22 57

Legenda: Lp. – miejsce, M – mecze, Z – zwycięstwa, ZD – zwycięstwa po dogrywce, ZK – zwycięstwa po rzutach karnych, PD – porażki po dogrywce, PK – porażki po rzutach karnych, P – porażki, Br – bramki, Bl – bilans bramkowy, Pkt – punkty     = zwycięzcy dywizji,     = awans do fazy play-off

Statystyki indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Statystyki zaktualizowane po zakończeniu rundy zasadniczej[28].

Zawodnicy z pola łącznie
Gole Asysty Punkty
Stany Zjednoczone Brandon Bochenski (Barys) 27 Rosja Aleksandr Radułow (Saławat) 38 Rosja Aleksandr Radułow (Saławat) 63
Rosja Aleksandr Radułow (Saławat) 25 Szwecja Tony Mårtensson (SKA) 38 Szwecja Tony Mårtensson (SKA) 61
Rosja Danis Zaripow (Ak Bars) 25 Rosja Wadim Szypaczow (Siewierstal) 37 Stany Zjednoczone Brandon Bochenski (Barys) 59
Rosja Maksim Piestuszko (Nieftiechimik) 24 Kanada Kevin Dallman (Barys) 36 Rosja Wadim Szypaczow (Siewierstal) 59
Szwecja Tony Mårtensson (SKA) 23 Stany Zjednoczone Brandon Bochenski (Barys) 32 Kanada Kevin Dallman (Barys) 54
Obrońcy
Gole Asysty Punkty
Rosja Aleksandr Riazancew (Traktor) 18 Kanada Kevin Dallman (Barys) 36 Kanada Kevin Dallman (Barys) 54
Kanada Kevin Dallman (Barys) 18 Rosja Kiriłł Kolcow (Saławat) 32 Finlandia Mikko Mäenpää (Amur) 36
Rosja Dmitrij Kalinin (SKA) 15 Rosja Witalij Proszkin (Saławat) 30 Rosja Aleksandr Riazancew (Traktor) 36
Finlandia Mikko Mäenpää (Amur) 14 Rosja Maksim Czudinow (Siewierstal) 26 Rosja Dmitrij Kalinin (SKA) 36
Finlandia Janne Niskala (Atłant) 12 Finlandia Juuso Hietanen (Torpedo) 25 Rosja Maksim Czudinow (Siewierstal) 35
Bramkarze
Skuteczność interwencji (w %) Średnia goli straconych (na mecz) Mecze bez straty gola
Rosja Aleksiej Murygin (Amur) 93,0 Białoruś Wital Kowal (Torpedo) 1,75 Rosja Wasilij Koszeczkin (Siewierstal) 6
Białoruś Wital Kowal (Torpedo) 93,0 Rosja Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa) 1,91 Rosja Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa) 6
Rosja Michaił Biriukow (Jugra) 93,0 Finlandia Karri Rämö (Awangard) 1,96 Rosja Michaił Biriukow (Jugra) 6
Finlandia Ari Ahonen (Magnitogorsk) 92,9 Kanada Michael Garnett (Traktor) 1,97 Słowacja Ján Laco (Lev) 5
Rosja Konstantin Barulin (Atłant) 92,9 Słowacja Rastislav Staňa (CSKA) 2,06 Stany Zjednoczone Chris Holt (Ryga) 5
Pozostałe
Klasyfikacja +/− Zwycięskie gole Minuty kar
Szwecja Tony Mårtensson (SKA) +35 Rosja Jewgienij Kuzniecow (Traktor) 9 Kanada Kip Brennan (Witiaź) 240
Rosja Dienis Dienisow (SKA) +29 Rosja Władimir Tarasienko (Sibir/SKA) 6 Kanada Jon Mirasty (Witiaź) 197
Szwecja Mattias Weinhandl (SKA) +25 Czechy Štefan Ružička (Spartak) 6 Kanada Jeremy Yablonski (Witiaź) 174
Rosja Aleksandr Riazancew (Traktor) +25 Łotwa Miķelis Rēdlihs (Ryga) 5 Kanada Nick Tarnasky (Witiaź) 173
Rosja Konstantin Panow (Traktor) +25 Szwecja Martin Thörnberg (Torpedo) 5 Rosja Jewgienij Artiuchin (SKA) 150

Faza play-off

[edytuj | edytuj kod]

Rozstawienie

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie play-off. Drużyna Traktora Czelabińsk uzyskała najlepszy wynik punktowy z wszystkich zespołów w lidze, zdobywając 114 punktów w 54 spotkaniach i została nagrodzona Pucharem Kontynentu[29]. Tym samym Traktor został najwyżej rozstawioną drużyną w Konferencji Wschód. Kolejne miejsce rozstawione uzupełnili mistrzowie dywizji: Awangard Omsk (Wschód), oraz SKA Sankt Petersburg (pierwsze miejsce w Konferencji Zachód) i Torpedo Niżny Nowogród (Zachód). Pary ćwierćfinałowe konferencji ustalone zostały według pozycji na liście punktowej w konferencjach – w myśl zasady 1-8, 2-7, 3-6 i 4-5.

Konferencja Zachód
  1. SKA Sankt Petersburg – mistrz Dywizji Bobrowa i Konferencji Zachód (113 pkt)
  2. Torpedo Niżny Nowogród – mistrz Dywizji Tarasowa (91 pkt)
  3. Dinamo Moskwa (105 pkt)
  4. Atłant Mytiszczi (86 pkt)
  5. Siewierstal Czerepowiec (85 pkt)
  6. Dynama Mińsk (83 pkt)
  7. Dynamo Ryga (79 pkt)
  8. CSKA Moskwa (70 pkt)
Konferencja Wschód
  1. Traktor Czelabińsk – mistrz Dywizji Charłamowa i Konferencji Wschód (114 pkt)
  2. Awangard Omsk – mistrz Dywizji Czernyszowa (93 pkt)
  3. Mietałłurg Magnitogorsk (94 pkt)
  4. Ak Bars Kazań (92 pkt)
  5. Saławat Jułajew Ufa (89 pkt)
  6. Barys Astana (85 pkt)
  7. Amur Chabarowsk (84 pkt)
  8. Jugra Chanty-Mansyjsk (83 pkt)

Schemat play-off

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu zasadniczego nastąpiła faza play-off przebiegająca w systemie „pucharowym” o mistrzostwo obu konferencji, a finalnie o zwycięstwo w całych rozgrywkach KHL. Rywalizacja w konferencjach była toczona w czterech rundach (ćwierćfinały, półfinały i finały konferencji). Drużyny, który zajęły w konferencjach wyższe miejsce w sezonie zasadniczym (1-4), miały przywilej roli gospodarza ewentualnego siódmego meczu w rywalizacji. Przy tym zdobywca Pucharu Kontynentu (w tym wypadku Traktor Czelabińsk) mógł być ewentualnie zawsze gospodarzem siódmego meczu. Wszystkie cztery rundy rozgrywane były w formule do czterech zwycięstw według schematu: 2-2-1-1-1 (co oznacza, że klub wyżej rozstawiony rozgrywał w roli gospodarza mecze nr 1 i 2 oraz ewentualnie 5 i 7). Niżej rozstawiona drużyna rozgrywała w swojej hali mecz trzeci, czwarty i ewentualnie szósty.

W razie braku rozstrzygnięcia po regulaminowych 60 minutach meczu, zarządzana była dogrywka aż do uzyskania w niej zwycięskiego gola. W przeciwieństwie do sezonu zasadniczego, dogrywka trwała 20 minut (w sezonie regularnym 5 minut). Brak rozstrzygnięcia w dogrywce skutkował zarządzeniem kolejnych 20 minut (druga dogrywka) itd., aż do wyłonienia zwycięzcy meczu. Tym samym w fazie play-off nie obowiązywało rozstrzygnięcie meczu w drodze rzutów karnych (w sezonie zasadniczym rzuty karne zarządza się w razie braku rozstrzygnięcia po 5-minutowej dogrywce).

Faza play-off rozpoczęła się 29 lutego 2012, a zakończyła 25 kwietnia 2012.

Ćwierćfinały KonferencjiPółfinały KonferencjiFinały KonferencjiFinał o Puchar Gagarina
1SKA Sankt Petersburg4
8CSKA Moskwa1
1SKA Sankt Petersburg4
4Atłant Mytiszczi2
2Torpedo Niżny Nowogród4
7Dinamo Ryga3
1SKA Sankt Petersburg0
Konferencja Zachód
3Dinamo Moskwa4
3Dinamo Moskwa4
6Dynama Mińsk0
2Torpedo Niżny Nowogród3
3Dinamo Moskwa4
4Atłant Mytiszczi4
5Siewierstal Czerepowiec2
ZDinamo Moskwa4
WAwangard Omsk3
1Traktor Czelabińsk4
8Jugra Chanty-Mansyjsk1
1Traktor Czelabińsk4
5Ak Bars Kazań2
2Awangard Omsk4
7Amur Chabarowsk0
1Traktor Czelabińsk1
Konferencja Wschód
2Awangard Omsk4
3Mietałłurg Magnitogorsk4
6Barys Astana3
2Awangard Omsk4
3Mietałłurg Magnitogorsk1
4Ak Bars Kazań4
5Saławat Jułajew Ufa2

Ćwierćfinały konferencji

[edytuj | edytuj kod]
Zachód

SKA Sankt Petersburg – CSKA Moskwa 3:1 (4:1, 7:1, 2:3 d., 2:1 d., 5:0)
Torpedo Niżny Nowogród – Dinamo Ryga 4:3 (7:3, 1:2 d., 3:4 d., 4:1, 3:2, 1:3, 2:0)
Dinamo Moskwa – Dynama Mińsk 4:0 (2:1 d., 2:0, 4:2, 3:1)
Atłant Mytiszczi – Siewierstal Czerepowiec 4:2 (1:0, 3:1, 1:2 d., 0:4, 3:1, 2:1)

Wschód

Traktor Czelabińsk – Jugra Chanty-Mansyjsk 4:1 (3:1, 2:5, 7:6, 6:3, 1:0)
Awangard Omsk – Amur Chabarowsk 4:0 (4:2, 4:3, 4:2, 3:1)
Mietałłurg Magnitogorsk – Barys Astana 4:3 (3:2, 1:4, 2:3, 1:4, 4:3 d., 4:3 d., 2:1 d.)
Ak Bars Kazań – Saławat Jułajew Ufa 4:2 (0:3, 3:2 d., 4:3 d., 3:0, 1:2, 3:2)

Półfinały konferencji

[edytuj | edytuj kod]
Zachód

SKA Sankt Petersburg – Atłant Mytiszczi 4:2 (4:0, 7:1, 1:2 d., 5:1, 1:3, 4:0)
Torpedo Niżny Nowogród – Dinamo Moskwa 2:4 (0:1, 3:2 d., 4:3 d., 2:3, 2:4, 2:3)

Wschód

Traktor Czelabińsk – Ak Bars Kazań 4:2 (3:1, 2:1, 1:2 d., 3:2, 1:2 3d., 4:1)
Awangard Omsk – Mietałłurg Magnitogorsk 4:1 (0:1 d., 5:2, 3:1, 5:3, 3:2 d.)

Finały konferencji

[edytuj | edytuj kod]
Zachód

SKA Sankt Petersburg – Dinamo Moskwa 0:4 (4:5 d., 1:2, 1:3, 1:6)

Wschód

Traktor Czelabińsk – Awangard Omsk 1:4 (3:1, 2:3 d., 0:1, 1:3, 0:1)

Finał Pucharu Gagarina

[edytuj | edytuj kod]

Awangard Omsk – Dinamo Moskwa 3:4 (2:1, 1:2, 1:0, 2:1 d., 2:3, 2:5, 0:1)

Jedynego gola w ostatnim decydującym, siódmym meczu finałów zdobył Czech, Jakub Klepiš.

Statystyki indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Statystyki zaktualizowane po zakończeniu fazy play-off[30].

Zawodnicy z pola łącznie
Gole Asysty Punkty
Rosja Michaił Anisin (Dinamo Moskwa) 14 Rosja Konstantin Gorowikow (Dinamo Moskwa) 14 Czechy Roman Červenka (Awangard) 21
Czechy Roman Červenka (Awangard) 11 Czechy Roman Červenka (Awangard) 10 Rosja Konstantin Gorowikow (Dinamo Moskwa) 20
Rosja Władimir Tarasienko (SKA) 10 Rosja Kiriłł Kolcow (SKA) 9 Rosja Michaił Anisin (Dinamo Moskwa) 19
Czechy Marek Kvapil (Dinamo Moskwa) 8 Słowacja Dominik Graňák (SKA) 9 Rosja Władimir Tarasienko (SKA) 16
Rosja Aleksandr Pierieżogin (Awangard) 8 Rosja Dienis Kokariew (Dinamo Moskwa) 9 Czechy Marek Kvapil (Dinamo Moskwa) 12
Obrońcy
Gole Asysty Punkty
Rosja Dmitrij Kalinin (SKA) 5 Rosja Kiriłł Kolcow (Saławat) 9 Rosja Ilja Gorochow (Dinamo Moskwa) 11
Finlandia Juuso Hietanen (Torpedo) 4 Słowacja Dominik Graňák (Dinamo Moskwa) 9 Słowacja Dominik Graňák (Dinamo Moskwa) 11
Rosja Witalij Proszkin (Saławat) 3 Stany Zjednoczone Deron Quint (Traktor) 8 Rosja Dmitrij Kalinin (SKA) 10
Stany Zjednoczone Andrew Hutchinson (Barys) 3 Rosja Ilja Gorochow (Dinamo Moskwa) 8 Czechy Martin Škoula (Awangard) 10
Rosja Daniił Markow (Magnitogorsk) 3 Czechy Martin Škoula (Awangard) 8 Rosja Kiriłł Kolcow (SKA) 10
Bramkarze
Skuteczność interwencji (w %) Średnia goli straconych (na mecz) Mecze bez straty gola
Łotwa Edgars Masaļskis (Jugra) 95,8 Rosja Wasilij Koszeczkin (Siewierstal) 1,32 Czechy Jakub Štěpánek (SKA) 3
Rosja Wasilij Koszeczkin (Siewierstal) 95,8 Łotwa Edgars Masaļskis (Jugra) 1,36 Rosja Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa) 3
Finlandia Petri Vehanen (Ak Bars) 94,3 Finlandia Karri Rämö (Awangard) 1,54 Finlandia Karri Rämö (Awangard) 3
Rosja Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa) 94,3 Rosja Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa) 1,56 Rosja Wasilij Koszeczkin (Siewierstal) 1
Finlandia Karri Rämö (Awangard) 94,0 Kanada Michael Garnett (Traktor) 1,76 Szwecja Erik Ersberg (Saławat) 1
Pozostałe
Klasyfikacja +/− Zwycięskie gole Minuty kar
Rosja Kiriłł Lamin (Awangard) +12 Rosja Michaił Anisin (Dinamo Moskwa) 5 Finlandia Leo Komarov (Dinamo Moskwa) 49
Rosja Władimir Tarasienko (SKA) +10 Rosja Konstantin Gorowikow (Dinamo Moskwa) 3 Rosja Aleksiej Siemionow (SKA) 45
Słowacja Dominik Graňák (Dinamo Moskwa) +10 Czechy Marek Kvapil (Dinamo Moskwa) 3 Rosja Fiodor Fiodorow (SKA) 44
Rosja Ilja Gorochow (Dinamo Moskwa) +10 Rosja Aleksandr Pierieżogin (Awangard) 3 Rosja Andriej Siergiejew (CSKA) 40
Rosja Aleksandr Kuczeriawienko (SKA) +9 Czechy Roman Červenka (Awangard) 2 Rosja Jewgienij Artiuchin (SKA) 40

Skład triumfatorów

[edytuj | edytuj kod]

Skład zdobywcy Pucharu Gagarina – drużyny Dinamo Moskwa – w sezonie 2011/2012:

Szkoleniowcy:

Bramkarze:

Obrońcy:

Napastnicy:

Kontrole antydopingowe

[edytuj | edytuj kod]

W wyniku przeprowadzonych kontroli antydopingowych okazało się, iż zawodnik Awangardu Omsk, Anton Biełow był pod wpływem niedozwolonych środków dopingujących podczas meczu w dniu 15 kwietnia 2012[31]. Testy wykazały pozytywny wynik na zawartość metyloheksanaminy. Także hokeista SKA, Maksim Rybin nie przeszedł udanie kontroli antydopingowej, gdyż w jego organizmie wykryto podwyższoną zawartość sibutraminy[32] (lek stosowany hamujący łaknienie w leczeniu otyłości). Oba środki są zakazane przez Światową Agencję Antydopingową (WADA).

Nagrody, trofea i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Trofea drużynowe

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicy miesiąca i etapów

[edytuj | edytuj kod]
Miesiąc Bramkarz Obrońca Napastnik Pierwszoroczniak
Wrzesień[33] Czechy Jakub Štěpánek
(SKA Sankt Petersburg)
Rosja Aleksandr Osipow
(Amur Chabarowsk)
Rosja Wadim Szypaczow
(Siewierstal Czerepowiec)
Rosja Andriej Siergiejew
(CSKA Moskwa)
Październik[34] Kanada Michael Garnett
(Traktor Czelabińsk)
Rosja Witalij Szułakow
(Amur Chabarowsk)
Rosja Władimir Tarasienko
(Sibir Nowosybirsk)
Rosja Nikita Toczicki
(Witiaź Czechow)
Listopad[35] Kanada Michael Garnett
(Traktor Czelabińsk)
Rosja Aleksandr Riazancew
(Traktor Czerepowiec)
Rosja Wadim Szypaczow
(Siewerstal Czerepowiec)
Rosja Siergiej Barbaszew
(CSKA Moskwa)
Grudzień[36] Finlandia Ari Ahonen
(Mietałłurg Magnitogorsk)
Rosja Jewgienij Miedwiediew
(Ak Bars Kazań)
Rosja Aleksandr Radułow
(Saławat Jułajew Ufa)
Rosja Dmitrij Ługin
(Amur Chabarowsk)
Styczeń[37] Finlandia Teemu Lassila
(Mietałłurg Nowokuźnieck)
Kanada Kevin Dallman
(Barys Astana)
Rosja Jewgienij Kuzniecow
(Traktor Czelabińsk)
Rosja Stanisław Boczarow
(Jugra Chanty-Mansyjsk)
Luty[38] Rosja Aleksandr Jeriomienko
(Dinamo Moskwa)
Łotwa Guntis Galviņš
(Dinamo Ryga)
Szwecja Robert Nilsson
(Torpedo Niżny Nowogród)
Rosja Roman Tatalin
(Witiaź Czechow)
Ćwierćfinały
konferencji
[39]
Rosja Aleksandr Jeriomienko
(Dinamo Moskwa)
Stany Zjednoczone Andrew Hutchinson
(Barys Astana)
Rosja Michaił Warnakow
(Torpedo Niżny Nowogród)
Rosja Dmitrij Ługin
(Amur Chabarowsk)
Półfinały
konferencji
[40]
Czechy Jakub Štěpánek
(SKA Sankt Petersburg)
Słowacja Dominik Graňák
(Dinamo Moskwa)
Czechy Roman Červenka
(Awangard Omsk)
Rosja Dienis Gołubiew
(Ak Bars Kazań)
Marzec[41] Kanada Michael Garnett
(Traktor Czelabińsk)
Rosja Ilja Gorochow
(Dinamo Moskwa)
Rosja Władimir Tarasienko
(SKA Sankt Petersburg)
Finały
konferencji
[42]
Finlandia Karri Rämö
(Awangard Omsk)
Rosja Ilja Gorochow
(Dinamo Moskwa)
Rosja Dienis Mosalow
(Dinamo Moskwa)
Kwiecień[43] Rosja Aleksandr Jeriomienko
(Dinamo Moskwa)
Czechy Martin Škoula
(Awangard Omsk)
Rosja Michaił Anisin
(Dinamo Moskwa)
Puchar
Gagarina
[44]
Rosja Aleksandr Jeriomienko
(Dinamo Moskwa)
Rosja Ilja Gorochow
(Dinamo Moskwa)
Rosja Konstantin Gorowikow
(Dinamo Moskwa)

Nagrody indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Podczas uroczystości w dniu 23 maja 2012 wręczono 21 nagród (Nagroda Wsiewołoda Bobrowa oraz indywidualne wyróżnienia)[45]:

  • Złoty KijNajbardziej Wartościowy Gracz (MVP) sezonu regularnego: Aleksandr Radułow (Saławat Jułajew Ufa) – po raz trzeci z rzędu
  • Mistrz Play-off – Najbardziej Wartościowy Gracz (MVP) fazy play-off: Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa)
  • Nagroda dla najskuteczniejszego strzelca sezonu: Amerykanin Brandon Bochenski (Barys Astana) – 27 goli w sezonie zasadniczym.
  • Nagroda dla najlepiej punktującego zawodnika (punktacja kanadyjska): Aleksandr Radułow (Saławat Jułajew Ufa) – w sezonie regularnym uzyskał 63 punktów (25 goli i 38 asyst).
  • Nagroda dla najlepiej punktującego obrońcy: Kanadyjczyk Kevin Dallman (Barys Astana) – uzyskał 54 punkty (18 goli i 36 asyst).
  • Nagroda „Sekundy” (dla strzelca najszybszego i najpóźniejszego gola w meczu):
    • Marek Kvapil (Dinamo Moskwa) – strzelił bramkę w 9. sekundzie meczu Dinamo Moskwa-Spartak Moskwa 17.09.2011.
    • Danis Zaripow (Ak Bars Kazań) – w fazie play-off podczas trzeciej dogrywki meczu uzyskał gola w 108. minucie 54. sekundzie spotkania Ak Bars Kazań-Traktor Czelabińsk 22.03.2012.
  • Nagroda Walentina Sycza (przyznawana prezesowi, który w sezonie kierował najlepiej klubem): Michaił Tiurkin (OHK Dinamo).
  • Nagroda Andrieja Starowojtowa (Złoty Gwizdek) (dla najlepszego sędziego sezonu): Wiaczesław Bulianow z Moskwy.
  • Najbardziej Wartościowy Gracz (MVP) Sezonu (dla zawodnika legitymującego się najlepszym współczynnikiem w klasyfikacji „+,-” po sezonie regularnym): Szwed Tony Mårtensson (SKA Sankt Petersburg) – uzyskał wynik +35 w 54 meczach.
  • Żelazny Człowiek (dla zawodnika, który rozegrał najwięcej spotkań mistrzowskich w ostatnich trzech sezonach): Aleksandr Pierieżogin (Awangard Omsk) – 208 rozegranych meczów.
  • Najlepsza Trójka (dla najskuteczniejszego tercetu napastników w sezonie regularnym): Aleksiej Morozow, Danis Zaripow i Fin Niko Kapanen (Ak Bars Kazań) – razem zgromadzili 46 gole.
  • Najlepszy Trener Sezonu: Oļegs Znaroks (Dinamo Moskwa).
  • Nagroda za Wierność Hokejowi (dla największego weterana hokejowego za jego cenny wkład w sukces drużyny): Andriej Subbotin (Awtomobilist Jekaterynburg), który jako pierwszy rozegrał 1000 spotkań w rozgrywkach hokejowych o Mistrzostwo Rosji
  • Nagroda dla najlepszego pierwszoroczniaka sezonu KHL im. Aleksieja Czeriepanowa: Dmitrij Ługin (Amur Chabarowsk).
  • Dżentelmen na Lodzie (dla jednego obrońcy i jednego napastnika – honorująca graczy, którzy łączą sportową doskonałość z nieskazitelnym zachowaniem): łotewski obrońca Krišjānis Rēdlihs (Dinamo Ryga, 57 meczów, 7 goli, 16 asyst, +15 punktów i 14 minut kar) oraz szwedzki napastnik Tony Mårtensson (SKA Sankt Petersburg, 69 meczów, 24 gole, 41 asyst, +33 punkty i 12 minut kar).
  • Najlepszy Bramkarz Sezonu (w wyniku głosowania trenerów): Aleksandr Jeriomienko (Dinamo Moskwa).
  • Złoty Kask (przyznawany sześciu zawodnikom wybranym do składu gwiazd sezonu):
  • Nagroda dla najlepszego komentatora TV sezonu: zespół redakcyjny stacji Hockey24 TV-Program
  • Tytuł najlepszego kanału telewizyjnego: stacja radiowo-telewizyjna z Omska.
  • Nagroda Dmitrija Ryżkowa (dla najlepszego komentatora hokejowego): Oleg Mosalow (KHL-TV).
  • Nagroda dla najlepszych lekarzy drużyn (po raz pierwszy, przyznawana przez Centrum Medyczne KHL zespołom lekarzy ze wszystkich trzech lig: KHL, WHL i MHL): rodzina Andrieja Zimina, przez 20 lat lekarza drużyny Łokomotiw Jarosław, który zginął wraz z drużyną 7 września 2011 w katastrofie lotniczej.

Ostateczna kolejność

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Drużyna
1 Rosja Dinamo Moskwa
2 Rosja Awangard Omsk
3 Rosja Traktor Czelabińsk
4 Rosja SKA Sankt Petersburg
5 Rosja Ak Bars Kazań
6 Rosja Mietałłurg Magnitogorsk
7 Rosja Torpedo Niżny Nowogród
8 Rosja Atłant Mytiszczi
9 Rosja Saławat Jułajew Ufa
10 Rosja Siewierstal Czerepowiec
11 Kazachstan Barys Astana
12 Rosja Amur Chabarowsk
13 Białoruś Dynama Mińsk
14 Rosja Jugra Chanty-Mansyjsk
15 Łotwa Dynamo Ryga
16 Rosja CSKA Moskwa
17 Rosja Mietałłurg Nowokuźnieck
18 Rosja Nieftiechimik Niżniekamsk
19 Rosja Spartak Moskwa
20 Rosja Sibir Nowosybirsk
21 Słowacja HC Lev Poprad
22 Rosja Awtomobilist Jekaterynburg
23 Rosja Witiaź Czechow

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kolejne kluby blisko gry w Kontynentalnej Lidze Hokejowej – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  2. Kontynentalna Liga Hokejowa od 2012 roku w Lipsku? – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  3. Hokej.net – Włoski klub w KHL [online], hokej.net [dostęp 2017-11-24] (ang.).
  4. Medvedev nevylúčil zaradenie Slovana do KHL | HOKEJ.sk [online], hokej.sk [dostęp 2017-11-24] (słow.).
  5. V budúcnosti v KHL možno aj klub z Bulharska | HOKEJ.sk [online], hokej.sk [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (słow.).
  6. Düsseldorf bude možno už v ďalšej sezóne na mape KHL | HOKEJ.sk [online], hokej.sk [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (słow.).
  7. Slovakia’s Lev Poprad officially join KHL – Hockey – Sports.ru.
  8. HC Lev v Bobrovovej divízii | HOKEJ.sk [online], hokej.sk [dostęp 2017-11-24] (słow.).
  9. Katastrofa samolotu z hokeistami Lokomotiwu Jarosław. Wszyscy nie żyją [online], sport.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  10. Katastrofa samolotu – KHL odwołuje rozpoczęcie rozgrywek ligowych – Onet Sport [online] [dostęp 2017-11-24].
  11. Mecze hokejowej ligi KHL odwołane po katastrofie pod Jarosławiem – Hokej – SportoweFakty.pl.
  12. News: Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  13. KHL bez Lokomotiwu Jarosław – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  14. News: Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  15. a b News: Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  16. a b Эш дисквалифицирован на один матч, Гелашвили – на три: News: Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  17. Sezóna 2011/2012 začne 7. septembra duelom v Ufe | HOKEJ.sk [online], hokej.sk [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (słow.).
  18. News: Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  19. News: Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  20. News: Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  21. News: Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  22. Hockey. Live reports. Game 2 [21-01-2012]; Team Ozolins – Team Fedorov. Online [online], text.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  23. Hockey. Live reports. Game 1 [20-01-2012]; Team Balderis – Team Fetisov. Online [online], text.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  24. Легенды открыли звездный уик-энд: Новости: Континентальная Хоккейная Лига (КХЛ) [online], khl.ru [dostęp 2017-11-15].
  25. Leģendu spēlē Baldera komandai zaudējums | Apollo [online], apollo.lv [dostęp 2017-11-15] (łot.).
  26. podhale24.pl. KHL. Mecz Legend hokeja na lodzie w Rydze (zdjęcia) [online], podhale24.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).
  27. Standings: Kontinental Hockey League (KHL). en.khl.ru. [dostęp 2016-10-01]. (ang.).
  28. Players stats (leaders). en.khl.ru. (ang.).
  29. Kontinental champion!. en.khl.ru. [dostęp 2012-02-27]. (ang.).
  30. Players stats (leaders). en.khl.ru. (ang.).
  31. News: Kontinental Hockey League (KHL) [online], en.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  32. Rybin je ďalší dopingový hriešnik v KHL | HOKEJ.sk [online], hokej.sk [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24] (słow.).
  33. September’s finest. en.khl.ru. [dostęp 2011-10-04]. (ang.).
  34. October’s finest. en.khl.ru. [dostęp 2011-11-07]. (ang.).
  35. November’s finest. en.khl.ru. [dostęp 2011-12-04]. (ang.).
  36. December’s finest. en.khl.ru. [dostęp 2012-01-05]. (ang.).
  37. January’s finest. en.khl.ru. [dostęp 2012-02-04]. (ang.).
  38. February’s finest. en.khl.ru. [dostęp 2012-03-03]. (ang.).
  39. Players of the quarters. en.khl.ru. [dostęp 2012-03-13]. (ang.).
  40. Players of the semis. en.khl.ru. [dostęp 2012-03-26]. (ang.).
  41. March’s finest. en.khl.ru. [dostęp 2012-04-05]. (ang.).
  42. Players of the finals. en.khl.ru. [dostęp 2012-04-09]. (ang.).
  43. April’s finest. en.khl.ru. [dostęp 2012-04-28]. (ang.).
  44. The Finals finest. en.khl.ru. [dostęp 2012-04-28]. (ang.).
  45. The League’s Finest. khl.ru. [dostęp 2011-05-24]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]