Przejdź do zawartości

Lista dzieł Lukasa Fossa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lukas Foss dyryguje na UCLA (1960)

Lista dzieł Lukasa Fossa zawiera dorobek twórczy kompozytora.

 Osobny artykuł: Lukas Foss.

Utwory sceniczne

[edytuj | edytuj kod]

Utwory orkiestralne

[edytuj | edytuj kod]
  • Two Pieces (1941)
    1. Dance Sketch
    2. Allegro concertante
  • Prairie (1944); suita orkiestralna z kantaty The Prairie (1943)
  • Ode (1944), nowa red. (1958)
  • I symfonia G-dur (1944)
    1. Andantino un poco Allegretto
    2. Adagio
    3. Scherzo: Vivace
    4. Andantino Allegro
  • Three American Pieces (1944); na flet lub skrzypce i orkiestrę
    1. Dedication
    2. Early Song
    3. Composer's Holiday
  • Pantomime (1945); suita koncertowa z baletu Gift of the Magi (1944)
  • Recordare (1948), elegia na śmierć Gandhiego[c]
  • Elegy (1949); na klarnet i orkiestrę, wg I Koncertu fortepianowego
  • Parade (1955); z opery Griffelkin (1953–1955)
  • II symfonia „Symphony of Chorales” (1955–1958), wg chorałów J.S. Bacha
    1. Toccata: Allegro (chorale 90 „Hilf, Gott, daß mir’s gelinge”)
    2. Contrapunctus: B-A-C-H. Andante sostenuto (chorale 77, 78 „Herr, ich habe mißgehandelt”)
    3. Allegretto tranquillo (chorale 139 „Nun ruhen alle Wälder”)
    4. Introduzione Vivace (chorale 133 „Nun danket alle Gott”)
  • For 24 Winds (1966)[d], na instrumenty dęte
    1. wersja: na 15 instr. drewnianych, 9 blaszanych
    2. wersje: na 12 instr. drewnianych, 12 blaszanych
  • Baroque Variations (1967)[e]. na orkiestrę (10 instr. dętych drewnianych, 10 instr. dętych blaszanych, gitara elektryczna, elektryczne pianino, elektroniczne organy, klawesyn, czelesta, 4 perkusje, instr. smyczkowe)
    1. na temat Larghetto Händla
    2. na temat Sonaty Scarlattiego
    3. na temat Preludium Bacha; też jako samodzielny utwór pt. Phorion (1967), także druga jego wersja (1994)
  • Geod (1969), dla dyrygenta głównego i 4 subdyrygentów, chóru i 4 grup orkiestry
  • Fanfare (1973)
  • Salomon Rossi Suite (1974)
  • Folksong (1976, nowa red. 1978)
  • Quintets (1979), na orkiestrę; autorska transkrypcja z Brass Quintet (1978)
  • Night Music for John Lennon (1981), na waltornię, 2 trąbki, puzon, tubę i orkiestrę (flet, obój, klarnet, fagot, waltornia, trąbka, puzon, gitara elektryczna, fortepian, instr. smyczkowe)
    1. Preludium
    2. Fuga
    3. Chorał
  • Exeunt (1982)
  • For 200 Cellos (A Celebration) (1982)
  • Solo Observed (1982), na fortepian i orkiestrę (flet, klarnet, fagot, waltornia, trąbka, puzon, instr. smyczkowe); także wersja Solo na fortepian i ensemble (harfa lub wiolonczela, organy elektryczne lub akordeon, wibrafon lub marimba) oraz wersja Solo Transformed na fortepian i orkiestrę (6 instr. dętych drewnianych, waltornia, 2 trąbki, perkusja lub 2 perkusje, instr. smyczkowe) (2000)
  • Griffelkin (1986); suita koncertowa z opery Griffelkin (1953–1955)
  • For Lenny (Variation on NY, NY)[f] (1988), na fortepian (obbligato) i orkiestrę, także wersja na fortepian solo
  • March na orkiestrę (1989); z opery Griffelkin (1953–1955)
  • Elegy for Anne Frank[g] (1989), na fortepian (obbligato), narratora (ad libitum) i orkiestrę (2 klarnety, 2 fagoty, waltornia, trąbka, puzon, tuba, perkusja, instr. smyczkowe); później włączona do III Symfonii „Symphony of Sorrows” jako jej 2. część
  • American Fanfare (1990), na harfę elektroakustyczną lub elektryczną gitarę, kontrabas, elektroakustyczne pianio, syntezator lub elektryczne organy i orkiestrę dętą; także wersja na orkiestrę
  • III symfonia „Symphony of Sorrows” (1991), na narratora (ad libitum), fortepian (obbligato) i orkiestrę
    1. Fugue: Of Strife and Struggle
    2. Elegy for Anne Frank. Andante sostenuto—Allegretto
    3. Wasteland
      • „Bursts in the violet air” (Agitato)
      • „Withered stumps of time” (Lento)
      • „Staring forms” „broken images” (Doppio più mosso ma pesante)
      • „Voices singing out of empty cisterns” (più sostenuto)
    4. Prayer
  • Phorion (1994); wersja z wariacji na temat Preludim Bacha z Baroque Variations (1967)
  • IV symfonia „Window to the Past” (1995)
    1. Molto sostenuto Allegro
    2. half tone = 48-52
    3. Scherzo: Vivace
    4. Fireworks: na podstawie American Fanfare
  • For Tōru (1996), na flet, orkiestrę smyczkową; także wersja na flet, dwoje skrzypiec, altówkę, wiolonczelę i kontrabas
  • Capriccio (1999), na wiolonczelę i orkiestrę
  • Celebration (1999), na waltornia, 2 trąbki, puzon, tubę i orchestra
  • Symphonic Fantasy[h] (2001)
  • For Aaron[i] (2002), na 12-osobową orkiestrę (flet, obój, klarnet, fagot, waltornia, trąbka, puzon, perkusja, inst. smyczkowe)

Koncerty

[edytuj | edytuj kod]

Utwory kameralne

[edytuj | edytuj kod]
  • Sonata (1937), na skrzypce i fortepian
  • Four Preludes (1940), na flet, klarnet i fagot
  • Intermezzo (1940), na wiolonczelę i fortepian; autorska transkrypcja muzyki do dramatu Burza Williama Szekspira (1939–1940)
  • Duo (Fantasia) (1941), na wiolonczelę i fortepian
  • Three Pieces (1944), na skrzypce i fortepian; zorkiestrowane jako Three American Pieces (1944); także późniejsza wersja zatytułowana Three Early Pieces na flet i fortepian (1986)
    1. Early Song
    2. Dedication
    3. Composer's Holiday
  • String Quartet No. 1 G-dur (1947), kwartet smyczkowy
  • Capriccio (1948), na wiolonczelę i fortepian
  • Studies in Improvisation (1959), na klarnet, waltornię, wiolonczelę, fortepian i perkusję
  • Echoi (1961–1963), na klarnet, wiolonczelę, fortepian i perkusję
  • Elytres (1964), na flet, dwoje skrzypiec i zespół kameralny (harfa, troje skrzypiec, 2 fortepiany, 3 perkusje)
  • Non-Improvisation (1967), na klarnet, wiolonczelę, fortepian lub klawesyn, organy elektroniczne, perkusja (ad libitum) (1967)
  • Paradigm (1968), nowa red. 1969), dla dyrygenta–perkusjonisty, na gitarę elektryczną lub elektryczny sitar oraz 3 inne instrumenty zdolne do podtrzymania dźwięku
  • MAP (Musicians at Play) (1970), muzyczny performance na 4 wykonawców i taśmę
  • Ni bruit ni vitesse (1971), na 2 fortepiany (gra na strunach) i dwie perkusje
  • La Grotte des Vents (The Cave of the Winds) (1972), na kwintet dęty (flet, obój, klarnet, waltornia, fagot)
  • String Quartet No. 2 „Divertissement pour Mica” (1973)
  • String Quartet No. 3 (1975)
  • Curriculum Vitae (1977), na akordeon; także późniejsza wersja zatytułowana Curriculum Vitae with Time-Bomb na akordeon, taśmę i perkusję (1980)
  • Music for Six (1977), nowa red. 1978), dla jakichkolwiek instrumentów w kluczu wiolinowym
  • Brass Quintet (1978), na waltornię, 2 trąbki, puzon, tubę; także autorska transkrypcja Quintets na orkiestrę (1979)
  • Round a Common Centre[j] (1979), na skrzypce lub dwoje skrzypiec, altówkę, wiolonczelę, fortepian, mezzosopran (ad libitum) i narratora (ad libitum)
  • Curriculum Vitae with Time-Bomb (1980), na akordeon, taśmę i perkusję; także wcześniejsza wersja Curriculum Vitae na akordeon (1977)
  • Solo Observed (1982), na fortepian i zespół kameralny (wibrafon lub marimba, wiolonczela lub harfa, organy elektroniczne lub akordeon); z oryginalnej wersji Solo na fortepian (1981); także toccata Solo Transformed na fortepian i orkiestrę (2000)
  • Percussion Quartet (1983)
  • Trio na waltornię, skrzypce i fortepian (1983)
  • Saxophone Quartet (1985)
  • Tashi (1986), na klarnet, fortepian i kwartet smyczkowy
  • Chaconne (1987), na gitarę
  • Central Park Reel (1989), na skrzypce i fortepian (1989)
  • For Tōru (1996), na flet i kwintet smyczkowy; także wersja orkiestralna (1996)
  • String Quartet No. 4[k] (1998)
  • String Quartet No. 5 (2000)
  • Anniversary Fanfare for Aaron Copland (2000), na 3 trąbki, 2 waltornie, 2 puzony, tubę i 2 perkusje

Utwory organowe

[edytuj | edytuj kod]

Utwory fortepianowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Four Two-Part Inventions (1938)
    1. Introduction (Andante)
    2. Allegretto
    3. Tranquillo ma mosso
    4. Molto vivace
  • Grotesque Dance (1938)
  • Sonatina (1939)
  • Set of Three Pieces (1940), na 2 fortepiany
  • Passacaglia (1941)
  • Fantasy Rondo (1944)
  • Prelude in D (1949)
  • Scherzo Ricercato (1953)
  • Solo (1981); także wersje orkiestralne Solo Observed (1982) i Solo Transformed (2000)
  • For Lenny (Variation on NY, NY)[f] (1988), na fortepian solo; także wersja orkiestralna (1988)

Utwory chóralne

[edytuj | edytuj kod]
  • Cantata dramatica for Orchestra (1940), na tenor solo i orkiestrę
  • The Prairie (1943), kantata na sopran, alt, tenor, bas, chór mieszany i orkiestrę; także suita orkiestralna (1944); do poematu Carla Sandburga pod tym samym tytułem
  • Tell This Blood (1945), a cappella na chór mieszany; do poezji Aarona Kramera
  • Adon Olam (Pan Świata) (1948), hymn na chór mieszany, kantora (tenor) i organy
  • Behold, I Build an House[l] (1950), kantata na chór i organy lub fortepian; do tekstu biblijnego
  • A Parable of Death (1952), na tenor, narratora, chór i orkiestrę (fortepian, organy, perkusja, instr. smyczkowe); do poezji Rainera Marii Rilkego
  • Psalms (1955–1956), na chór mieszany i orkiestrę (2 waltornie, trąbka, puzon, harfa, 2 fortepiany, organy, kotły, instr. smyczkowe); także wersja na chór mieszany i 2 fortepiany (1956); oraz wersja na chór mieszany i orkiestrę (2 flety, 2 klarnety, fagot, 2 waltornie, trąbka, puzon, harfa, 2 fortepiany, kotły, instr. smyczkowe) (1956)
  • The Fragments of Archilochos (1965), dla kontratenora, męskiego i żeńskiego narratora, 4 małe chóry lub chór mieszany, gitarę, mandolinę i perkusję; do poezji Archilocha
  • Three Airs for Frank O’Hara's Angel (1972), na sopran, męskiego narratora, żeński chór, flet, fortepian i perkusję; do wiersza V.R. Lang Franka O’Hary
  • Lammdeni – Teach Me (1973), na chór mieszany i 6 instrumentalistów; do tekstu hebrajskiego
  • American Cantata (1976, nowa red. 1977), na sopran, tenor, żeńskiego i męskiego narratora, podwójny chór i orkiestrę; do tekstu kompozytora oraz poety Arieha Sachsa[m]
  • „Then the Rocks on the Mountain Began to Shout” – Charles Ives (1977–1978), na 5 głosów mieszanych lub chór a cappella; do poezji Walta Whitmana
  • With Music Strong (1979), na chór mieszany i orkiestrę; do poezji Walta Whitmana
  • De Profundis (1983), na chór mieszany
  • Sanctus (1994), na chór mieszany i orkiestrę

Utwory wokalne

[edytuj | edytuj kod]

Światowe premiery wybranych dzieł

[edytuj | edytuj kod]
Światowe premiery dzieł Lukasa Fossa
kompozycja data miejscowość orkiestra dyrygent soliści
The Prairie 1943-10-15 Stany Zjednoczone Boston Bostońska Orkiestra Symfoniczna[1] Siergiej Kusewicki b.d.
I symfonia G-dur luty 1945 Stany Zjednoczone Pittsburgh Pittsburgh Symphony Orchestra)[2] Fritz Reiner
Tell This Blood 1947-02-26 Stany Zjednoczone b.d. b.d. Irving Fine
The Song of Songs 1947-03-07 Stany Zjednoczone Boston Bostońska Orkiestra Symfoniczna[1] Siergiej Kusewicki b.d.
Recordare[o] 1948-12-31 Stany Zjednoczone Boston Bostońska Orkiestra Symfoniczna[1] Siergiej Kusewicki
Song of Anguish 1950-03-10 Stany Zjednoczone Boston Bostońska Orkiestra Symfoniczna[1] Lukas Foss b.d.
The Jumping Frog of Calaveras County (opera) 1950-05-18 Stany Zjednoczone Bloomington Indiana University
(teatr operowy Uniwersytetu)
b.d. b.d.
Piano Concerto No. 2 1951-10-07 Włochy Wenecja[p] Filarmonica della Fenice Nino Sanzogno Lukas Foss – fortepian
Griffelkin (opera) 1955-11-06 Stany Zjednoczone Nowy Jork NBC Opera Theatre (ogólnokrajowa telewizja) b.d. Adelaide Bishop – sopran (jako Griffelkin)
II symfonia „Symphony of Chorales” 1958-10-24 Stany Zjednoczone Pittsburgh Pittsburgh Symphony Orchestra)[2] William Steinberg
Introductions and Good-Byes (opera) 1960-05-05 Stany Zjednoczone Nowy Jork Filharmonia Nowojorska[q][3] Leonard Bernstein John Reardon – baryton (jako Mr McC)
Walter Rosenberger – ksylofon
Concerto for Improvising Solo Instruments and Orchestra 1960-07-10 Stany Zjednoczone Filadelfia Lukas Foss Improvisation Chamber Ensemble oraz Orkiestra Filadelfijska[4] Eugene Ormandy b.d.
Time Cycle 1960-10-20 Stany Zjednoczone Nowy Jork Lukas Foss Improvisation Chamber Ensamble oraz Filharmonia Nowojorska[q][5] Leonard Bernstein Adele Addison – sopran
Lukas Foss – Baldwin piano
Phorion 1967-05-02 Stany Zjednoczone Nowy Jork Filharmonia Nowojorska[3] Leonard Bernstein
III symfonia „Symphony of Sorrows” 1992-02-19 Stany Zjednoczone Chicago Chicagowska Orkiestra Symfoniczna[2] Zubin Mehta
IV symfonia „Window to the Past” grudzień 1995 Stany Zjednoczone Boston Bostońska Orkiestra Symfoniczna[2] Lukas Foss
Round a Common Centre 1980-02-13 Stany Zjednoczone Lake Placid[r] Cantilena Chamber Players b.d. Yehudi Menuhin – skrzypce
Elaine Bonazzi – mezzosopran
Lukas Foss – narrator[s]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sekcja Where the bee sucks może być wykonywana osobno, jako utwór koncertowy.
  2. Matka Fossa opowiadała mu tę bajkę, gdy był dzieckiem. Za: Bruce Duffie: Composer / Conductor / Pianist Lukas Foss - interview. [dostęp 2017-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-01)]. (ang.).
  3. Utwór dedykowany pamięci Mahatmy Gandhiego. Foss zaczął komponować Recordare w dniu śmierci Gandhiego, 30 stycznia 1948. Za: Full text of „Boston Symphony Orchestra concert programs, Season 68, 1948-1949, Trip”. [dostęp 2017-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-18)]. (ang.).
  4. Początkowo utwór nosił tytuł Stillscape. Za: Lukas Foss Papers. [w:] Music Division, Library of Congress Washington, D.C [on-line]. lipiec 2014 (revised). Call No.: ML31.F68 [dostęp 2017-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-09)]. (ang.)..
  5. Wykonanie polskie Warszawska Jesień 1976. Za: Bogusław Schaeffer: Foss, Lukas. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowskai (red.). Wyd. I. T. 3: efg część biograficzna. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 132–133. ISBN 83-224-0344-5. (pol.).
  6. a b Utwór dedykowany Leonardowi Bernsteinowi z okazji jego 70. urodzin. Za: Steve Schwartz: Lukas Foss. Complete Solo Piano Works. [w:] Classical Net [on-line]. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).
  7. Elegia skomponowana dla uczczenia 60. rocznicy urodzin Anne Frank
  8. Utwór powstał na zamówienie Boston University i miał swoją premierę 26 listopada 2002 w Boston's Symphony Hall, w wykonaniu Boston University Symphony Orchestra, pod dyrekcją Davida Hoose'a, podczas obchodów 80. rocznicy urodzin Lukasa Fossa, celebrowanych na Bostońskim Uniwersytecie. Za: David J. Craig: Foss celebrates 80th with premiere of new orchestral piece at Symphony Hall. [w:] B.U. Bridge - Arts [on-line]. 2002-11-22. [dostęp 2017-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-12)]. (ang.).
  9. Utwór dedykowany Aaronowi Coplandowi Za: Valerie Kahler: New Classical Tracks: Music from the Melting Pot. 2011-02-01. s. Classical MPR. [dostęp 2017-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-16)]. (ang.).
  10. Na motywach poematu W.H. Audena „The Runner”, utwór zamówiony na otwarcie Zimowej Olimpiady 1980 w Lake Placid. Za: Yehudi Menuhin at Lake Placid. [w:] BBC [on-line]. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).
  11. Utwór zamówiony przez Buffalo Chamber Music Society, z okazji otwarcia 75. sezonu.
  12. Kantata została skomponowana z okazji poświęcenia Marsh Champel w Boston University, w 1950. Za: Lukas Foss: Behold! I Build an House (1950). s. 1. [dostęp 2017-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-15)]. (ang.).
  13. Arieh Sachs (1932-1992) izraelski poeta, pisał po hebrajsku. Za: Arieh Sachs. [w:] Modern Poetry in Translation [on-line]. [dostęp 2017-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-15)]. (ang.).
  14. Utwór dedykowany żonie kompozytora.
  15. Premiera nowojorska utworu odbyła się 12 stycznia 1949 w Carnegie Hall, w wykonaniu Bostońskiej Orkiestry Symfonicznej pod dyrekcją kompozytora Za: Full text of „Boston Symphony Orchestra concert programs, Season 68, 1948-1949, Trip”. s. 6. [dostęp 2017-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-18)]. (ang.).
  16. podczas Biennale w Wenecji
  17. a b w Carnegie Hall
  18. podczas Zimowej Olimpiady 1980
  19. recytował wiersz W.H. Audena The Runner

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Boston Symphony Orchestra. World Premieres: The 1900s. [dostęp 2017-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-18)]. (ang.).
  2. a b c d LUKAS FOSS: COMPLETE SYMPHONIES. [w:] BMOP sound [on-line]. [dostęp 2017-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-15)]. (ang.).
  3. a b James H. North: New York Philharmonic: The Authorized Recordings, 1917-2005. 2006-06-15. [dostęp 2017-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)]. (ang.).
  4. New Music Box. [dostęp 2016-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  5. New York Philharmonic Program (ID: 1364), 1960-10-21. [w:] New York Philharmonic Leon Levy Digital [on-line]. [dostęp 2017-01-17]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]