Przejdź do zawartości

Pietas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pietas
personifikacja przywiązania, pobożności i sumienności
Ilustracja
Pietas spełniająca ofiarę nad ołtarzem
(rewers aureusa Julii Domny)
Występowanie

mitologia rzymska

Atrybuty

róg obfitości, bocian

Pietas – rzymska personifikacja przywiązania, pobożności i sumienności.

Łączona z hellenistycznym podaniem o Caritas Romana[1], nie była jednak związana z jakimkolwiek rzymskim mitem[2]. Jej atrybutami były róg obfitości oraz bocian[3]. Na rewersach monet przedstawiano ją zazwyczaj jako stojącą lub siedzącą matronę, podczas spełniania ofiary libacyjnej nad ołtarzem; często również wyobrażana w towarzystwie dziecka lub dzieci. Miała własną świątynię na Forum Holitorium, wzniesioną około 191 p.n.e.[1] Wraz z formułą PIETAS AVGVSTI/AVGVSTAE przedstawienie na pieniądzu obiegowym miało symbolizować moralne cnoty władcy lub jego małżonki[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Mała encyklopedia kultury antycznej A-Z. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 590. ISBN 83-01-03529-3.
  2. a b Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Ossolineum, 1990, s. 290.
  3. Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Wydawnictwo "Książnica", 1996, s. 246. ISBN 83-7132-266-6.