Przejdź do zawartości

Rex sacrorum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rex sacrorum (łac. król sakralny) – urząd kapłański w starożytnym Rzymie. Wbrew nazwie, nie była to wcale wysoka ranga kapłanska: rex sacrorum został powołany po wypędzeniu Tarkwiniusza Pysznego i ustanowieniu republiki dla wykonywania tych obrzędów religijnych, które za czasów monarchii należały do obowiązków króla[1].

Rex sacrorum był wybierany spomiędzy patrycjuszy przez Pontifexa Maximusa. Był to urząd dożywotni i nie można go było łączyć z żadnymi urzędami świeckimi. Instytucja rex sacrorum przetrwała niemal do samego końca starożytnej rzymskiej religii.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Encyklopedia historyczna świata. T. II. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 2000, s. 178. ISBN 83-85909-54-0.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983. ISBN 83-01-03529-3.