Przejdź do zawartości

Tadeusz Rudolf

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Rudolf
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1926
Bochnia

Data śmierci

25 sierpnia 2018

Minister pracy, płac i spraw socjalnych
Okres

od 21 listopada 1974
do 8 lutego 1979

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Wincenty Kawalec

Następca

Maria Milczarek

Minister
Okres

od 8 lutego 1979
do 3 lipca 1981[1]

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Tadeusz Rudolf (ur. 22 stycznia 1926 w Bochni, zm. 25 sierpnia 2018) – polski ekonomista, komunistyczny działacz młodzieżowy i polityk. Poseł na Sejm PRL V i VI kadencji, minister pracy, płac i spraw socjalnych (1974–1979) oraz minister bez teki (1979–1981).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa i Zofii. Od 1945 należał do Polskiej Partii Robotniczej, a od 1948 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1945–1948 był instruktorem Związku Walki Młodych w zakopiańskiej szkole spółdzielczej, której później był kierownikiem. Od 1950 pracował w Zarządzie Głównym Związku Młodzieży Polskiej w Warszawie. W latach 1948–1958 był I sekretarzem Komitetu Miejskiego PZPR (a początkowo PPR) w Zakopanem. Od 1954 do 1957 był słuchaczem Szkoły Partyjnej przy KC PZPR. W 1957 przewodniczący Komisji ds. Młodzieży w Warszawskim Komitecie Wojewódzkim PZPR. W latach 1957–1961 był sekretarzem Komitetu Centralnego Związku Młodzieży Socjalistycznej, od 1961 do 1964 słuchaczem Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR (uzyskując tytuł ekonomisty), w okresie 1964–1965 inspektorem w Wydziale Organizacyjnym Komitetu Centralnego PZPR, a od 1965 do 1968 zastępcą kierownika tego wydziału. Od 1968 do 1972 I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Kielcach. W okresie 1968–1971 był zastępcą członka, a w latach 1971–1981 członkiem KC PZPR.

Od 1969 do 1976 był posłem na Sejm PRL V i VI kadencji.

Od 21 listopada 1974 do 8 lutego 1979 był ministrem pracy, płac i spraw socjalnych w rządzie Piotra Jaroszewicza oraz kolejnym pod jego przewodnictwem. Następnie od 8 lutego 1979 do 3 lipca 1981 był ministrem oraz I zastępcą przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów w dotychczasowym rządzie oraz w rządzie Edwarda Babiucha, Józefa Pińkowskiego i Wojciecha Jaruzelskiego.

Śmierć

[edytuj | edytuj kod]
Grób Tadeusza Rudolfa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Pochowany 30 sierpnia 2018 w grobie urnowym na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kw. D28/6/4)[2].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Do 3 kwietnia 1980 jako minister-członek Rady Ministrów.
  2. Wyszukiwarka grobów w Warszawie
  3. M.P. z 1947 r. nr 72, poz. 485
  4. M.P. z 1955 r. nr 12, poz. 1450
  5. Zasłużeni w rozwoju woj. katowickiego, „Trybuna Robotnicza”, nr 24, 30 stycznia 1978, s. 2

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]