Przejdź do zawartości

Gubernia stawropolska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gubernia stawropolska
Ставропольская губе́рния
gubernia
1847–1924
Herb
Herb
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Siedziba

Stawropol

Powierzchnia

60 600 km²

Populacja (1897)
• liczba ludności


873 301

• gęstość

13,9 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny
Plan guberni stawropolskiej
Liczba ujezdów

10

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Mapa etnograficzna guberni stawropolskiej według spisu 1897

Gubernia stawropolska (ros. Ставропольская губерния) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego i RFSRR w południowej Rosji, utworzona ukazem Mikołaja I 2 maja?/14 maja 1847 z przekształcenia obwodu kaukaskiego, bez zmiany jego granic. Stolicą guberni był Stawropol. Zlikwidowana w 1924.

Gubernia była położona pomiędzy 44°6' a 46°35' szerokości geograficznej północnej. Graniczyła na zachodzie z obwodem kubańskim, na północy z Obwodem Wojska Dońskiego i gubernią astrachańską, na południu i wschodzie z obwodem terskim.

Powierzchnia guberni wynosiła w 1914 – 60 600 km², ludność, według spisu powszechnego 1897 – 873 301 osób, w tym – 482 495 Rosjan (55,24%), 319 817 Ukraińców (36,62%), 19 651 Nogajów, 14 896 Turkmenów, 10 814 Kałmuków i 8601 Niemców, 5385 Ormian, 1715 Greków i 1338 Żydów[1].

Gubernia w początkach XX wieku była podzielona na 4 ujezdy i terytorium narodów koczowniczych.

Ludność guberni w ujezdach według deklarowanego języka ojczystego 1897

[edytuj | edytuj kod]
Ujezd Rosjanie Ukraińcy Nogajowie Turkmeni Kałmucy Niemcy Ormianie Tatarzy
Gubernia łącznie 55,2% 36,6% 2,3% 1,7% 1,2%
Aleksandrowski 56,8% 38,3% 2,1%
Medweżeński 53,1% 45,5%
Nowogrigoriewski 45,6% 50,7% 1,6%
Stawropolski 85,2% 10,2% 1,7%
Terytorium
narodów koczowniczych
6,1% 5,5% 33,3% 31,0% 19,9% 1,9% 1,4%

Gubernię zniesiono w 1924. Obecnie na jej terytorium znajduje się Kraj Stawropolski w granicach Rosji.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]