Przejdź do zawartości

Jan Pietraszko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Pietraszko
Biskup tytularny Turrisblandy
Czcigodny Sługa Boży
Ilustracja
Ex hominibus pro hominibus
Z ludzi dla ludzi
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

7 sierpnia 1911
Buczkowice

Data i miejsce śmierci

2 marca 1988
Kraków

Miejsce pochówku

kolegiata św. Anny w Krakowie

Biskup pomocniczy krakowski
Okres sprawowania

1962–1988

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

łaciński

Prezbiterat

5 kwietnia 1936

Nominacja biskupia

23 listopada 1962

Sakra biskupia

15 kwietnia 1963

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

15 kwietnia 1963

Miejscowość

Kraków

Miejsce

archikatedra wawelska

Konsekrator

Stefan Wyszyński

Współkonsekratorzy

Karol Wojtyła
Julian Groblicki

Jan Pietraszko (ur. 7 sierpnia 1911 w Buczkowicach, zm. 2 marca 1988 w Krakowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy krakowski w latach 1963–1988. Czcigodny Sługa Boży Kościoła katolickiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ochrzczony 13 sierpnia 1911 roku w kościele Przemienienia Pańskiego w Buczkowicach przez pierwszego proboszcza parafii ks. Andrzeja Lenarta. Szkołę podstawową ukończył w Buczkowicach, a następnie kształcił się w polskim gimnazjum męskim im. Adama Asnyka w Białej Krakowskiej (obecnie Bielsko-Biała). Podczas formacji seminaryjnej studiował na Wydziale Teologicznym UJ. W 1936 ukończył Wyższe Seminarium Duchowne Archidiecezji Krakowskiej i 5 kwietnia w bazylice oo. Franciszkanów w Krakowie przyjął święcenia kapłańskie z rąk abpa Adama Stefana Sapiehy.

W latach 1936–1938 i 1939–1942 był wikariuszem w Rabce. W latach 1938–1939 i 1943–1944 sprawował funkcję kapelana kardynała Adama Stefana Sapiehy.

W latach 1944–1946 był wikariuszem w Zakopanem, następny rok spędził w parafii św. Szczepana w Krakowie. Do 1957 sprawował funkcję prefekta Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie, a od 1948 pracował jako duszpasterz i kapelan akademicki w kościele św. Anny, obejmując tam w 1957 funkcję proboszcza i sprawując ten urząd do 1984. Jest twórcą powojennego duszpasterstwa akademickiego w Krakowie. Opiekun i mecenas krakowskich studentów.

Biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej i biskupem tytularnym Turrisblandy został mianowany 23 listopada 1962. Sakry biskupiej udzielił mu kardynał Stefan Wyszyński, prymas Polski, w asyście biskupów Karola Wojtyły i Juliana Groblickiego 15 kwietnia 1963 w archikatedrze wawelskiej. Został mianowany wikariuszem generalnym odpowiedzialnym za sprawy personalne duchowieństwa.

Znany był jako kaznodzieja i spowiednik, kapelan harcerzy. Był spowiednikiem i mentorem m.in. ks. prof. J. Tischnera[1], oraz bliskim współpracownikiem i przyjacielem kard. Karola Wojtyły. Od 1964 przewodniczył Archidiecezjalnej Komisji do spraw Architektury i Sztuki Kościelnej. Jako wikariusz generalny biskupa krakowskiego wielokrotnie reprezentował metropolitę w kontaktach z władzami PRL-u. Autor publikacji homiletycznych: Rozważania (1961 i 1964), Spotkania (1967), Medytacje w drodze (1977 i 1983).

Uczestniczył w III i IV sesji soboru watykańskiego II[2].

Pochowany został w kolegiacie św. Anny pod ołtarzem Podwyższenia Krzyża.

W 1994 z polecenia papieża Jana Pawła II kardynał Franciszek Macharski rozpoczął jego proces beatyfikacyjny. Postulatorem procesu został Stanisław Ryłko, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Świeckich, uczeń i współpracownik biskupa Jana Pietraszki. 22 grudnia 2018 papież Franciszek upoważnił Kongregację Spraw Kanonizacyjnych do promulgowania dekretu dotyczącego heroiczności jego cnót[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mistrz ewangelicznego słowa. tischner.pl (arch.), 2008-08-04. [dostęp 2019-09-25].
  2. B. Bejze: Sobór Watykański II. W: Z. Pawlak (red.): Katolicyzm A–Z. Wyd. III. Łódź: 1989, s. 419. ISBN 83-850-22-03-1.
  3. P. Pasierbek: Bp Jan Pietraszko coraz bliżej beatyfikacji. vaticannews.va, 2018-12-22. [dostęp 2018-12-22].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]