Przejdź do zawartości

PZL M-8 Pelikan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
PZL M-3 Pliszka
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

Polskie Zakłady Lotnicze

Konstruktor

Zdzisław Żok

Typ

szybowiec

Konstrukcja

metalowa

Załoga

2

Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość

16,8 m

Długość

7,7 m

Wysokość

2,3 m

Powierzchnia nośna

16,8 m²

Profil skrzydła

NACA 643-618

Masa
Własna

270 kg

Użyteczna

150 kg

Startowa

420 kg

Osiągi
Prędkość minimalna

63 km/h

Prędkość dopuszczalna

250 km/h

Prędkość min. opadania

0,69 przy 69 km/h

Doskonałość maks.

29,4 przy 81 km/h

Dane operacyjne
Użytkownicy
Polska

PZL M-8 Pelikan – projekt polskiego szybowca o konstrukcji metalowej opracowany w WSK Mielec.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

2 października 1959 roku Aeroklub PRL ogłosił zapotrzebowanie na uniwersalny szybowiec o konstrukcji metalowej. Miał dawać możliwość wyszkolenia pilota w zakresie szkolenia podstawowego, nauki wyższego pilotażu z pełną akrobacją oraz lotów bez widoczności ziemi. Miał też służyć do wyczynowych lotów falowych i badań meteorologicznych[1].

W Ośrodku Konstrukcji Lotniczych WSK-Mielec, pod kierownictwem inż. Zdzisława Żoka, opracowano projekt szybowca. Doświadczenia związanie z konstruowaniem szybowca PZL M-3 Pliszka pozwoliło na zaprojektowanie konstrukcji dopracowanej pd względem aerodynamicznym. Zastosowano doskonalszy profil laminarny NACA 643-618, chowane podwozie oraz płat o obrysie prostokątno-trapezowym ze skosem. Konstruktor chciał w ten sposób zmniejszyć wrażliwość szybowca na zmiany położenia środka ciężkości[2].

Szybowiec nie został zbudowany, zamiast niego podjęto decyzję o budowie szybowca SZD-27 Kormoran zaprojektowanego przez Szybowcowy Zakład Doświadczalny w Bielsku-Białej.

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Dwumiejscowy szybowiec w układzie średniopłata o konstrukcji metalowej[1][2].

Kadłub w przedniej część półskorupowy z wręgami i podłużnicami, przechodzący w tylnej części w skorupową rurę bezpodłużnicową zakończoną statecznikiem. Wyposażony w zaczep przedni i dolny. Kabina w układzie tandem, zakryta.

Skrzydło dwudzielne, o profilu laminarnym. U nasady dwudźwigarowe, keson wzmocniony podłużnicami, żebra co 500 mm. Wyposażone w dwudzielne lotki oraz płytowe hamulce aerodynamiczne.

Usterzenie klasyczne, statecznik poziomy dwudźwigarowy, pionowy jednodźwigarowy.

Podwozie jednotorowe złożone z amortyzowanej płozy przedniej, chowanego koła głównego oraz płozy ogonowej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b PZL M8 "Pelikan", 1960. [dostęp 2018-08-23]. (pol.).
  2. a b Andrzej Glass, Tomasz Murawski (praca zbiorowa), Polskie szybowce 1945-2011. Problemy rozwoju, Wydawnictwo SCG, Bielsko-Biała 2012, ISBN 978-83-932826-0-9, s. 64-65